مهارت های کنترل خشم در روانشناسی خانواده چیست؟

به گزارش سورپرس، در خانواده برقراری روابط عاطفی میان زن و مرد و گسترش سلامت روانشناسی که مایه آرامش هر دو شود، مهم است. اما از طرفی عقاید و نگرش های زوجین را نیز به همراه دارد. در بسیاری از موارد، ممکن است که تعارض ها مفید واقع شود و موجبات رشد خانواده را در پی داشته باشد.

اما امروزه رفتارهای متضاد و مخالف در خانواده ها افزایش یافته و این امر به افزایش میزان پرخاشگری و تعارضات منجر شده است. عدم توافق و اختلاف در زندگی مشترک طبیعی است و اگر زوج ها بتوانند به شیوه مثبتی تعارضات را مدیریت کنند و توانایی حل آن را داشته باشند، وجود تعارض ها آسیب‌زا نخواهد بود.

تعارض ها در خانواده چگونه هستند؟

تعارض زناشویی ناشی از ناهماهنگی زن و شوهر در نوع نیازها و روش های ارضای آن، اختلاف در خواسته ها، خود محوری و رفتار غیر مسئولانه نسبت به زندگی مشترک باشد.

دو نوع تعارض در خانواده وجود دارد که یکی از آن ها سازنده است که تمرکز آن بر حل مسئله می باشد و در آن احترام و اعتماد بین افراد وجود دارد و به مقدار کمی هم ممکن است که رفتار های کلامی تند وجود داشته باشد و دیگری تعارض مخرب که هر یک از افراد از سرزنش و انتقاد استفاده کرده و ارتباط صحیحی بین آن ها نیست و در نتیجه بی احترامی، توهین، خصومت و بی اعتمادی را به همراه خواهد داشت. سالم یا ناسالم بودن رابطه به مدیریت تعارض ها بستگی دارد.

طبق مطالعات انجام شده، خشم یکی از الگوهای ارتباطی خانواده دارای تعارض است. خشم به هیجان، خصومت، نگرش و پرخاشگری، به رفتار اطلاق می شود و می‌تواند زیربنای پرخاشگری باشد.

خشم هیجان طبیعی و مفیدی می باشد ولی خطرهایی را نیز به همراه دارد. وقتی که خارج از کنترل و مخرب باشد، می‌تواند مشکلاتی را در روابط بین فردی، تعارض زناشویی، خانوادگی و… ایجاد نماید.

برای حفظ سرزندگی، سلامت و شادابی در زندگی مشترک باید تلاش بسیار کرد و زوجین برای ایجاد خانواده سالم باید اختلافات، تعارضات، مشکلات و عدم توافق هایی که پیش می آیند را برطرف نمایند. روشی که افراد برای حل اختلافات عقیده، ارزش ها، خواسته ها، ترجیح ها و اولویت ها به کار می برند، عامل مهمی است.

اگر افراد توانایی صحبت با همسر خود را نداشته باشند، به راحتی آسیب می‌بینند و اگر یکی از طرفین حالت دفاعی به خود بگیرد، مشکلات را بیشتر خواهد کرد. اگر همسر درباره ی مشکل موجود از  بایدها و نبایدها، دلیل تراشی، فریبکاری، اغراق کردن، توجیه و دفاع کردن استفاده کند، بسیار مخرب خواهد بود.

مشکلات، تعارضات، اختلافات و عدم توافق ها همیشه در هر ارتباطی وجود دارد و اگر زن و شوهر در فرایند حل آن ها دفاعی، سلطه گر، کنترل کننده یا کناره گیر، بی اعتنا، اجتناب کننده و طفره آمیز باشد، در نهایت منجر به عصبانیت و خشم خواهد شد. بیشتر اوقات زوجین به تدریج عشق، محبت و احترام را نسبت به همسرشان از دست می دهند زیرا که آن ها به مشکلات واقعی توجه نمی کنند و به شکل صحیحی اقدام به حل مشکلات نمی‌کنند و در نتیجه رابطه ی آن ها سست می‌شود.

چندین عامل ضروری برای ارتباط خوب وجود دارد که می‌تواند در درمان عصبانیت در خانواده نقش داشته باشد که به آن ها اشاره می‌کنیم.

گفتگو کردن:

صحبت کردن درباره موضوعات به دور از جر و بحث، مجادله یا حالت دفاعی و گوش دادن فعال فرصتی برای یافتن راه حل را ایجاد می‌کند. یادگیری مهارت حل مسئله و استفاده از این مهارتها در گفتگوها جهت داشتن رابطه بهتر بسیار مهم است. می‌توان گفت که مهارت حل مسئله برای کنترل خشم و کاهش تعارضات و تعاملات مناسب ضروری است.

عفو و بخشش:

زوجین باید بتوانند از اشتباهان همسر خود بگذرند و متوجه باشند که بخشیدن، عزت است و اصرار بر نبخشیدن دور از ارزش ها است. افراد باید بپذیرند که رنجش وجود دارد و به آن ها صدمه وارد شده است.

و ممکن است که در ابتدا از وضعیت به وجود آمده عصبانی باشند اما مهم این است که عصبانیت خود را چگونه ابراز کنید تا که منجر به آسیب و زیان به خود و دیگران نشود. بخشش می‌تواند منجر به بهبود زخم های عاطفی و هیجانی شده و آرامش روان را ایجاد نماید.

خانواده درمانی:

خانواده درمانی یکی از روش های موثر در ارتقای سلامت زوج ها و خانواده هاست. این درمان بر این نکته تایید دارد که فرایندهای تفکر هم به اندازه تاثیرات محیطی مهم هستند.

در این نوعی از این درمان به فرد کمک می شود تا الگوهای تفکر تحریف شده و رفتارهای ناکار آمد را تغییر دهد و در ایجاد و افزایش توانمندی هایی مانند تصمیم گیری، حل مسئله، ایجاد انگیزه، ارتباط مثبت با دیگران، ایجاد عزت نفس، شادکامی، کنترل خشم، سازگاری و کاهش تعارضات خانوادگی موثر واقع شود.

انتهای پیام/۱۱۲