۶۰ گام و تکنیک عملی برای ایجاد آرامش در زندگی

به گزارش سورپرس، آرامش به معنای ماندن در جایی تهی از جنجال،دردسر یا مشقت نیست. بلکه بدین معناست که در میان همه آنها باشی و همچنان درون قلبت آرام و ساکت باشد.

لحظه‌ای که داوری را از راه پذیرش آنچه که هست،متوقف کنید؛ از ذهن رها می‌شوید. آنگاه،فضای لازم را برای عشق،شادمانی و صلح ایجاد کرده‌اید.

راه ها و روش های ایجاد آرامش در زندگی:

۱-جلوی گریه خود را نگیرید و زمانی  که اشک هایتان سرازیر شد گریه کنید.

۲- دست کم روزی ۱۵ دقیقه را در سکوت و مراقبه بگذرانید و به نیازهای واقعی خود و نیز افکاری که می آیند و می روند هشیار باشید.

پاراماهانسا یوگاناندا معلم معنوی می گوید:

مراقبه چشمه‌ایست که آرامش خداوند از آنجا به روح شما جاری می شود.

۳- افراد آرام گذشته را رها می کنند و در زمان حال زندگی می کنند و از آن لذت می‌برند.

۴- وقتی احساس می‌کنید که سرتان پُر از فکرهای جور و واجور است و جای خالی در آن نیست،مدیتیشن کنید و با قدم زدن، آن‌ها را پاک کنید.

۵- اگر نتوانید کسی را ببخشید، افکار خشمگین‌تان شما را برای همیشه با این افراد مرتبط خواهد کرد. شاد کردن دیگران، باعث آرامش می‌شود.

۶- آرامش را از کودکان بیاموزید، ببینید که چگونه در همان لحظه‌ای که هستند، زندگی می‌کنند و لذت می‌برند.

 

چگونه می توان آرامش حقیقی را همین حالا تجربه کرد؟

با آشتی کردن با لحظه ی حال،لحظه ی حال صحنه ای ست که نمایش با شکوه زندگی تو در آن اجرا می شود.زندگی در هیچ کجای دیگر،جز در لحظه ی حال اتفاق نمی افتد.آنگاه که با لحظه ی حال آشتی می کنی؛اتفاقاتی رخ می دهد، تصمیم هایی میگیری،کارهایی می کنی،ببین اینها چه هستند.راز کشف و بهره مندی از زندگی راز همه شادمانی ها و شادکامی ها راز همه ی موفقیت ها،یگانه شدن با زندگی ست،یگانگی با زندگی،یگانگی با لحظه ی حال است.

 

۷- از همان که هستید راضی باشید و وجود و خویشتن تان را بپذیرید،در این صورت احساس آرامش بیشتری می‌کنید.

۸- هر چه اکسیژن بیش‌تری به شما برسد، آرام‌تر خواهید شد، خوب است در محل کار و زندگی خود گیاهی نگه دارید.

۹- مهم نیست که با شما مودبانه برخورد کنند یا نه، برخورد مودبانه‌ی شما، باعث ایجاد آرامی و احساس خوبی در شما خواهد شد.

۱۰-ریلکس کردن

سرعت حرکت شما با احساس تان رابطه‌ای مستقیم دارد، آرام راه بروید و حرکات بدن خود را آرام‌تر کنید، طولی نمی‌کشد که آرام خواهید شد. گاهی می‌توانید برای رسیدن به آرامش، دراز بکشید، عضلات خود را شل کنید و به هیچ چیز فکر نکنید و فقط باشید.

 

۱۱- با حرکات آرام و صحبت کردن شمرده، احساس آرامش را به جمع منتقل کنید. آیا تا به حال فرد آرامی را دیدید که با صدای بلند صحبت کند؟

۱۲- با شوخ طبعی به آرامش خود کمک کنید.

۱۳- راحتی، یکی از عناصر مهم آرامش است، مثل دمای مناسب، صندلی راحت و لباس و کفش راحت.

۱۴- هر چند وقت یک بار ساعت تان را باز کنید و خود را از فشار زمان نجات دهید.

۱۵- در آوردن کفش‌ها به کاهش فشار عصبی کمک می‌کند.

۱۶- لباس‌های گشاد و راحت، باعث ایجاد راحتی و احساس آرامش می‌شود.

۱۷- هوای دریا، آب شور و صدای امواج، همگی باعث آرامش می‌شوند، مسافرت به سواحل دریا را فراموش نکنید. تماشای ماهی‌ها مثل خیره شدن به دریا، در شما ایجاد آرامش می‌کند، زیرا ماهی‌ها آرام شنا می‌کنند و آرام تنفس می‌کنند.

۱۸- آهسته غذا خوردن و جویدن، باعث تجدید قوای فکری و احساس آرامش خواهد شد.

۱۹- احساسات و مشکلات خود را با شریک زندگی و یا فرد معتمدتان مطرح کنید تا از راهنمایی فرد مورد اعتمادتان بهره مند شوید.

۲۰- یکی از مهم‌ترین مهارت‌ها در آرام بودن، آرام سازی ذهن با افزایش آگاهی و هشیاری است.

 

۲۱- با گوش دادن به صدای طبیعت اجازه دهیم آن آرامش ، عظمت و سکوت در ما نیز بیدار شود.

چرا وقتى به دامن طبیعت مى رویم احساس آرامش مى کنیم؟

براى اینکه هر یک از موجودات طبیعت ، نقش فطرى و طبیعىِ خود را ایفا مى کنند و نقابى به چهره ندارند.

چشمه اى که از دلِ صخره ها بیرون مى تراود ،

درختانى که به سوى آسمان ،دست افراشته اند ،

آبشارى که با آوایى دلنشین از بلندا به نشیب مى ریزد،

آهویى که در بیشه زاران  و دامنهء کوهساران ، آزاد و رها مى خرامد و مى جهد، همه و همه ، جان ما را سرشار از نشاط و حیات مى کند. طبیعى بودن و بى نقاب زیستن ، سر چشمه ی زیبایى ها و آرامش روح است.

افکار و احساسات

خودت را از همه افکار امیال،آرزوها و احساسات خالی کن .بار اضافی ات را زمین بگذار و به بی کرانگی آسمان رها شو،خودت را دوست داشته باش و خودت را همان گونه که هستی بپذیر تا به آرامش و خانه امن دست یابی.

۲۳- خودت را دوست داشته باش زیرا فقط از راه این دوست داشتن است که در تو آرامش پدید می آید.خودت را همان گونه که هستی بپذیر. در واقع اگر تو خودت را همان گونه که هستی بپذیری  تحولی شگرف به وقوع  می پیوندد زیرا انرژی که صرف ایجاد کشمکس می شد،رها میشود و در اختیار تو قرار می گیرد. تو را قوی تر، تیزهوش تر، هشیارتر و زنده تر می سازد.در تو یک روح می آفریند.

۲۴- با  تغییر در حوزه فکری و همسویی با هستی همه چیز تغییر خواهد کرد و آرامش ایجاد خواهد شد.

۲۵-مسائل را بپذیر و با فکر و ذهنی آرام به راه‌حل فکر کن و در مسیر حل مسائل پیش برو با آرامش درونیت به خودت کمک کن همانند آب که وقتی به صخره‌ای برخورد می‌کند آرام آرام راهی برای خود باز می‌کند.

۲۶- رنج را تحمل نکنید،بلکه آن را دریابید،چون رنج کشیدن فرصتی است برای هوشیارتر شدن و زمانی که رنج به هوشیاری بدل گردد در پی آن آرامش فرا می رسد.

۲۷- هر وقت درک کنی تو تنها دلیل خوشبختی خودت هستی و هیچ فرد یا چیزی بیرون از تو نمی تواند اوضاع را بهتر کند سفرت به سمت کمال و آرامش حقیقی را آغاز کرده ای.اینک رهایی درونی تو آغاز شده و ناگهان تو به درون گام میگذاری و به خوشبختی و روشنی میرسی.

 

۲۸-آگاه باش

از آنچه می بینی آگاه باش،

از آنچه می شنوی آگاه باش

از آنچه می خوانی آگاه باش

به جایی که می روی آگاه باش

مشاهده کردنِ خویش بزرگترین واقعه

در زندگیِ هر فرد است هرچیزِ دیگر از

این طریق رخ میدهد سکوت، آرامش و …

آنان که به این کیفیت از بودن رسیده اند

ماموریتِ زندگی را به انجام رسانده اند.

۲۹- در ذهن خود آرامش و هماهنگی و توازن بیافرینید تا در زندگی خویش نیز همان‌ها را بیابید.

۳۰- اگر چسبیدن را رها کنی و اجازه دهی همه چیز خود به خود جاری شود،رها خواهی شد.اینگونه همه چیز را دگرگون کرده و هر جا که باشید در آرامش خواهید بود.

۳۱-نیازی نیست برای یافتن آرامش به جای دیگری بروی،آن درست همان‌جایی است که تو هستی. به دنیای بیرون توجه نکن،غرق دنیای بیرون نباش ،سوار فکرها نشو تا تو را در تلاطم اندیشه ها و به تبع آن در درد و رنج غرق نکند.بیرون جای امنی نیست،امنیت تو ، راحتی تو ،صلح و شادی تو در درون توست و در خدائیت تو نهفته است.

۳۲- شما مسئول شادی خود هستید.اگر انتظار دارید دیگران شما را خوشحال کنند. همیشه ناامید خواهید شد.خوشحالی واقعی را تنها می توان از درون پیدا کرد.خوشحالی تنها آرامش درون است،خوشحالی یک حس درونی است و هر کسی شخصا آن را باید پیدا کند.

۳۳-آرامش را در ازاء دنبال کردن فکرها که حتی واقعی هم نیستند از دست ندهید! بگذارید فکرها بیایند و بگذارید آن‌ها بروند،شما در مرکز خویش باقی بمانید.

۳۴-اگر تنها در پی رفاه و راحتی باشید؛دلتان هرگز آرام نگیرد.به دنبال تایید دیگران باشید؛برده‌ی آن‌ها خواهید شد.کار خود را انجام دهید،سپس رها کنید.این تنها راه آرامش یافتن است.

۳۵-اگر از نظر ذهنی آرامش داشته باشی،آن را با هر کسی خواهی یافت. اگر ذهنت آشفته است با هر کسی آشفته‌حال خواهی بود.پس ابتدا آرامش را در درون پیدا کن. آنگاه می‌بینی که آن در هر جای دیگر بازتاب می‌یابد. تو این آرامش هستی.

۳۶- آرامش چیزی نیست که از دنیای بیرون آمده باشد ،هرگاه که ما خرابی و آشفتگی های درون خود را درست میکنیم ،آن را در خود کشف خواهیم کرد‌.

۳۷-پذیرش

هنگامى که به ((هستن))زندگى ((بله))مى گویى، هنگامى که این لحظه را همان گونه که هست مى پذیرى ،مى توانى وسعتى را در درونت احساس کنى که عمیقاً آرامش بخش است.

در سطح، ممکن است از هواى آفتابى شاد شوى و از هواى بارانى اندوهگین، ممکن است از بردن پول شاد شوى و از باختن همه ى دارایى ات اندوهگین، اما دیگر نه شادى و نه اندوه چندان به عمق وجودت راه نمى یابند.آنها امواج کم عمقى در سطح وجود تو هستند. شرایط بیرونى از هر نوعى که باشد، زمینه ى آرامش درونى تو دست نخورده باقى مى ماند.

هنگامى که متوجه طبیعت ناپایدار تمامى تجربه ها بشوى و به این نکته پى ببرى که جهان نمى تواند هیچ چیزى به تو بدهد که تا ابد ارزشمند باشد ،تسلیم برایت ساده تر مى گردد.

۳۸- هسته ای نورانی از آرامش،در اعماق وجودت می‌درخشد که هزاران لایه از تجربه زندگی،بر آن نشسته،آنرا کدر کرده‌اند.مراقبه،تو را لایه به لایه،به عمق خواهد برد.به سمت آن نور بی‌کران درونی…

 

۳۹- ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﯽ؟

ﺗﻤﺎﻡ ﻭﻗﺎﯾﻊ ﺭﻭﺯﺍﻧﻪ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺴﯽ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻧﮑﻦ…

ﺑﺎ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺗﻮﺳﺖ ﺑﺤﺚ ﻧﮑﻦ فقط به او گوش کن…

خودت را با کسی مقایسه نکن…

شکرگزار باش…

کمک کن ؛ تو توانایی !همه توانایی روحی و جسمی برای یاری کردن ندارند…

با همه بی هیچ چشم داشتی ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﺎﺵ…

ﺑﺮﺍﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺕ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺭﯾﺰﯼ ﮐﻦ ، هدف داشته باش…

ﺳﺮﺕ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺧﻮﺩﺕ ﮔﺮﻡ ﺑﺎﺷﺪ..

 

۴۰- اگر واقعا می خواهی در زمین صلح و آرامش باشد ،آرامش را در قلب و وجود خودت، خلق کن.جای درست برای شروع، قلب است و بعد آن را اشاعه بده. به درون برو، در درون وجودت بیاسای،با جای گرفتن آرامش در وجودت،هیچ چیز تو را آشفته نمی کند. آنگاه که در مرکز طوفان پابرجا می ایستی،شعف و شادمانی در وجودت به پا می خیزد.

۴۱-آرامش وقتی در وجودت پدیدار میشود که هیچ بایدی در زندگی ات نباشد. آرامش نه تنها به جسم و ذهن تو که به سراسر وجودت تعلق دارد.اگر تو آرام باشی،تمام جهان برای تو  سرشار از عشق و زیبایی می‌شود.این فقط یک انعکاس است.هر چیزی که تو هستی،بر همه جا منعکس شده است…

۴۲-لحظه ای که قضاوت ،به واسطه پذیرش متوقف شود،لحظه رهایی شما از ذهن است و اینگونه برای عشق،لذت و آرامش فضای خالی ایجاد می کنید.

۴۳-آرامش را نه با تغییر دادن وضعیت زندگی‌ات،که با پی‌ بردن به آن که در عمیق‌ترین سطح چه کسی هستی؟ به دست خواهی آورد.

۴۴- بیاموز که هر چه بیشتر ساکت و خاموش شوی،بیاموز که هرچه بیشتر آرام شوی.از سکوت و آرامش لذت ببر.آنها پیش قراولان عزیزترین میهمان هستند.آنگاه که در سکوتی ژرف به سر میبری،برای میزبانی خدا آماده میشوی.

۴۵- هر چه بیشتر رازهای نهفته داشته باشیم، بیمارتر و ناآرامتر هستیم، زیرا این رازها نمی گذارند خودِ اصلی مان باشیم… هنگامی که با خود آشتی کنیم، هستی نیز در همان سطح، آرامش را به ما باز می گرداند و هنگامی که با خود هماهنگ باشیم، با همه چیز، هماهنگ خواهیم شد.به هر چه مقاومت کنی ، تثبیتش کرده ای. هر آنچه را رها کنی ، ناپدید میشود… اگر رنج می کشی دلیلش این است  که نسبت به درد مقاومت می کنی  و اجازه نمی دهی تا سبک بال و  رها شوی.زمانی که دست بکشی و رها کنی ،سرور درونی از پِی آن می آید.

۴۶-بعد از هر آشفتگی و طوفانی،زیر سایه سکوت اجازه دهید شلوغی ها و آب گل آلوده وجودتان ته نشین شود تا بعد از گذر زمان کافی شاهد آرامش و شفافیت و زلالی در عمق روان تان باشید.تصمیم های مهم زندگیتون را به زمانی موکول کنید که آرام گرفته اید و زلال شده اید.

۴۷-در آرامش بمان، این بهترین تمرین توست.تنفس عمیق و آرام با جذب پرانا…این صلح و حضور را حفظ کن،لحظه ای میرسد که میبینی کائنات در برابرت زانو زده است.

۴۸-همیشه به یاد داشته باش که دزدان آرامش،دزدانی در یک خانه‌ی خالی هستند.اگر رنج می‌کشی به خودت یادآوری کن که:

احتمالاً مشغول دیدن رؤیا هستی.تنها تصورات هستند که رنج می‌بینند.دزدان آرامش دزدانی در یک خانه‌ی خالی  هستند.در جسم، خرد بسیار ناب تری نهفته است تا عمیق ترین فلسفه (ذهنی) شما! به جسم خود اعتماد کن.او خوب و بد را بهتر از ذهن به تو نشان خواهد داد.او با تو سخن می گوید.

 

۴۹-خودت را ببخش اگر در صلح و آرامش نیستی.لحظه ای که ناآرامی ات را بپذیری،آن به آرامش مبدل میشود. هر چه را به تمامی بپذیری،تو را به همانجا می برد،تو را به صلح می رساند.

معجزه تسلیم همین است.شما از دانش جلوترید، به این دلیل (در عمق خود) می دانید.ما در حال یادگیری نیستیم.فقط بخاطر می آوریم که کیستیم،خویش حقیقی خود را به یاد می آوریم.

رها از خواسته، اسرار را خواهید فهمید.

گرفتار در خواسته، فقط تجلی های ظاهری را می بینید.

 

۵۰-گیاهان و حیوانات را تماشا کنید و بگذارید آنها پذیرش آنچه هست را و تسلیم در برابر “لحظه ی حال” را به شما بیاموزند. بگذارید یکپارچگی یا یکی بودن،خویشتنِ خویش بودن و واقعی بودن را به شما بیاموزند.بگذارید چگونه زیستن و چگونه مردن و چگونه زندگی و مرگ را به مشکل تبدیل نکردن را شما بیاموزند.

زمانی که به لحظه حال اجازه بودن نمی‌دهید و برای آن حرمت قایل نمی‌شوید،در حال خلق کردن داستان هستید و در نهایت زمانی که لحظه حال را  می پذیرید وارد فضای آرامش و عشق می شوید.

۱۰ گام و تکنیک انتهایی:

۵۱-رهایی

رهایی واقعی ، رهایی از خود است …

رهایی از شرطی شدگی خویش ، رهایی از حرص و کبر و آز ،

رهایی از خشم و عصیان خود ، رهایى از قضاوت کردن خود و دیگران ،

رهایى از غرور ،رهایی از ترس و نفرت ، رهایی از لذت های ذهنی و درد و رنج

رهایی از سرزنش ها ، ملامت ها و توجیه کردن ها

و رهایی از ” من ذهنی ” ؛ آنچه بجا می ماند ، آرامش است … سکوت است

و آزادی و خوشبختی است .

افکار چه خوب،چه بد شما را دورتر می برند نه نزدیک تر.

چون خویشتن نسبت به افکار، درونی تر و نزدیک تر است.

رها کنید تا آزاد شوید.

 

۵۲-آرامش به کسانی وارد می شود که در سفر عشق هستند، کسانی که از  یک زیارت عشق، به زیارتی دیگر می روند،نه به آنان که در سفر قدرت و مقام هستند.ذهن اگر یکبار شادی درونی را بیابد،دیگر در بیرون سرگردان نخواهد بود و در اینجا انسان بیدار میشود به این دلیل بیداری صورت میگیرد که دیگر شخص با چیزهایی که توهین به روحش محسوب میشود موافقت نمی کند و حضور را بر غرور ترجیح می دهد.

۵۳-دانستن حقیقی در قلب رخ می‌دهد، نه در سر.شما از طریق قلب به خدا متصل هستید. قلوب شما در خاک خدا ریشه دارد و توسط خدا تغذیه میشود. اما شما آنجا نیستید. شما قلب تان را تخلیه کرده‌اید و در سرتان زندگی می‌کنید و لحظه‌ای از آن پایین نمی‌آیید. حتی در شب و مدام به نالیدن و شکایت کردن و رویاپردازی در سر ادامه می‌دهید.اگر خواهان سرور و آرامش هستید باید از سر به قلب کوچ کنید.

سر مسئله است

و قلب راه حل…

۵۴-ذهن همواره در تشویش و نگرانی به سر می برد.نه می تواند جزیی از بدن شود و نه جزیی از روح. تو باید از ذهن بیرون بیایی تا از این کشمکش رها شوی.تا زمانیکه از ذهن فراتر نروی و آن را پشت سر نگذاری،نمی توانی آرامش یابی. ذهن با چیزی بنام آرامش آشنا نیست. کسانیکه از ” آرامش ذهن ” سخن می گویند یاوه می گویند.ذهن یعنی ناآرامی، بی ذهنی یعنی آرامش. بنابراین، اصطلاح صحیح “‌ آرامش بدون ذهن ” است،آنگاه تو در وجود راستین خود آرام خواهی گرفت.

 

۵۵-دو پاسخ ممکن در خصوص رنج کشیدن وجود دارد:

یک بیرون رفتن و جستجوی تسکین در چیزها،

اشیا، فعالیت‌ها، روابط و وضعیت‌ها.

دو رفتن به درون به مرکز وجودی‌مان.

اولی ممکن است تسکین  موقت به همراه داشته باشد

اما دومی منزلگاه سعادت و آرامشی پایدار و همیشگی است.

۵۶-با خالی شدن ظرف درون،انسان به سکوت و آرامش میرسد،هر چه درون انسان خالی و زلال تر باشد انسان ساکت تر است سپس با پُر شدن از نور به شادمانی و سرور می رسد.اکثر انسانها از تهیای درون هراس دارند به همین علت به عقاید مختلف ،ثروت و قدرت ،علم و هر چیز دیگری روی آورده و آنها را مستمسک قرار میدهند.تا خالیای درون را پُر کنند.

اما واقعیت این است که بیرون نمیتواند به تو شادی و سرور عمیق و واقعی دهد و در نهایت به جایی می رسی که می فهمی اینها شادی واقعی نیستند و عشق درونی ات را بیدار میکنی و وارد آن بهشت زیبا می شوی.

۵۷-در گام اولِ رهایی به صدای ذهنت گوش کن! به تمام خوش آمدن ها و بد آمدن ها ،به بی قراری هایت، به قضاوت ها فقط گوش کن،بی طرف باش در مقابل آن ها.

هنگامی که صدای ذهنت را شنیدی گامی بزرگ برای رسیدن به آن سوی فکر و رسیدن آرامش و کمال برداشتی.

 

۵۸-مسئولیت پذیری

یادمان باشد کسی مسئول دلتنگی ها و مشکلات ما نیست،اگر ردپای دزدِ آرامش و سعادت را دنبال کنیم سرانجام به خودمان خواهیم رسید.ما باید خواسته یا انتظاری داشته باشیم.زمانی که مسئولیت کامل زندگی خود را بپذیریم و به جای دیگران به خود تکیه کنیم،کیفیت زندگی مان تغییر خواهد کرد و این ارتباط و نیروی درونی ،افق دیدمان را وسعت خواهد بخشید.

۵۹-دشمنان تان را ببخشید و دوستان تان را آزاد بگذارید.افرادی که از آنها نفرت و انزجار دارید ببخشید،اما کسانی که دوست شان دارید رها  و آزاد بگذارید.در این صورت انرژی عظیمی برای تان ذخیره می شود که به دنبال آن آرامش و عشق را تجربه خواهید نمود.هر نوع وابستگی چه از روی علاقه و یا نفرت و کینه شما را در بند و جریان انرژی تان را مسدود خواهد کرد که به دنبالش بیماری و شرایط سخت را جذب خواهید نمود.

۶۰-هرگز نگران هیچ‌چیز نباش.تو تصادفی اینجا نیستی.این فرم (بدن) تنها برای مدتی لباس تو است؛اما آنی که پشت این لباس است، جاودان است.اگر این را بدانی و به آن اطمینان داشته باشی دیگر نباید نگران چیزی باشی. این جهان سرشار از عشق است. قلب تو، وجود تو سرشار از این عشق.نیازی نیست برای یافتن آرامش به جای دیگری بروی.آن درست همان‌جایی است که تو هستی.

سخن پایانی:

هرگاه زمانی پیدا می کنید که فقط می توانید باشید،انجام هر عملی را متوقف کنید.فکر کردن نیز به نوعی انجام دادن کاری است.تمرکز کردن هم به همین صورت،اگر برای یک لحظه هیچ کاری انجام ندهید.در بی عملی محض،در هسته ی مرکزی وجود خود،در آرامش کامل به سر برید.وارد حالت مدیتیشن شده اید.