فیلم «اعضای خاموش» با پیام حیات بخشی دوباره

پایگاه خبری سورپرس– امیر بشیرنژاد؛ گاهی بعضی از کارها می تواند ارزشی فرا زمینی داشته باشد و نتوان برای آن ارزش  و قیمت خاصی گذاشت. کارهایی که میتواند امید و حیات را سال های متمادی به دنبال داشته باشد. جالب است بدانید ایده فیلم سینمایی «اعضای خاموش» که نگارش و کارگردانی آن را خانم دکتر الیزا سعیدی عهده داربودند، حتی قبل از اینکه فیلم هم باشد کاری انسان دوستانه و خداپسندانه در راستای زندگی دوباره است. در واقع بجای اجرای حکم اعدام، پیشنهاد اهدای عضو آنها « البته با رضایت فرد محکوم و خانواده»  به بیماران نیازمند در نوع خود کاری کم نظیر و خداپسندانه است.

متاسفانه بیماران زیادی روزانه در صف پیوند اعضا جان خود را ازدست می دهند. که بخش عمده آن هم جوانتر ها و افراد کم سن و سال  هستند که اگر عضو حیاتی بدن به آنها پیوند داده شود، می توانند سالها در خانواده و عزیزانشان از زندگی لذت ببرند.

بارها از دوستان و اطرافیان شنیده ایم که فلان شخص  بخاطر نارسایی کبد، کلیه  یا مشکلات و نارسایی قلبی جانش در خطر است یاد جانش را از دست داده است.

بدون تردید فرهنگ اهدای عضو نمود واقعی از احساس لطیف انسان دوستانه است که پرداختن به آن نباید به زمان های خاصی محدود شود.

فیلم ارزشمند هنرمند دغدغه مند به مسائل اجتماعی و فرهنگی سرکار خانم سعیدی به نام «اعضای خاموش» پرداختن به موضوع مهم و حیاتی است که می طلبد در این راستا قوای سه گانه اعم از دولت، قوه قضائیه و مجلس در این خصوص نگاه ویژه ای داشته باشند. هم اینکه از هنرمندانی که دراین مسائل اجتماعی  ریز می شوند و کارهای ارزشمندی تولید می کنند، حمایت کنند و هم اینکه به این آثار که در قالب فرهنگی تهیه و آماده می شوند، محتوای آنها را مورد ارزیابی قرار دهند و در کارگروه های ویژه مورد ارزیابی قرار بگیرند که آثار و برکات اجتماعی برای جامعه به دنبال داشته باشد.

در واقع تهیه آثاری همانند اعضای خاموش و آثاری از این دست باعث آگاهی دادن بیشتر به جامعه و به دنبال آن منفعت عمومی و رضای پروردگار خواهد بود که لازم است دست اندرکاران و متولیان امور این موضوع را به صورت خاص و ویژه در دستور کار قرار دهند.

بدون شک همه ما روزی از این دنیا هجرت خواهیم کرد و خوش به سعادت آنها که حتی با مرگشان زمینه زندگی را برای دیگر همنوعان خود مهیا و  فراهم می کنند.

فیلم با محتوا و ارزشمند اعضای خاموش این نکته را یادآوری می کند که حتی یک دقیقه بیشتر نفس کشیدن و زندگی کردن هم زیبا و ارزشمند است و وقتی می توان راهی یافت برای کسانی که منتظر و چشم براه یک عضو از بدن هستند تا حیات کاملی داشته باشند تا بیشتر در کنار عزیزانشان باشند؛ نباید این فرصت مغتم را از دست داد و چه کاری قشنگتر از این هم می توان پیدا کرد. 

امید است همانطور که کارگردان «اعضای خاموش» دغدغه اش را در قالب فیلم بدون اغراق و زیاده گویی و پرداختن به حواشی بیان می کند، مسئولان هم گام مهمی برای پیاده سازی و آماده کردن جامعه و فراهم کردن شرایط برای عملیاتی کردن فرهنگی که حیات می بخشد در دستور کار خود قرار بدهند.

برای حیات دوباره به انسانها نباید غفلت کنیم و فرصت از دست بدهیم.

انتهای پیام /۷۷۷