چرا نمی‌توان از یک نیروگاه حرارتی به اندازه ظرفیتش برق گرفت؟

به گزارش خبرنگار گروه اقتصادی سورپرس، توان عملی نیروگاه‌های حرارتی صرف نظر از عوامل فنی و مهندسی از جمله کلاس توربین‌های واحدهای نیروگاهی، تابع برخی از شرایط محیطی از جمله ارتفاع محل نصب نسبت به سطح دریا و نیز درجه حرارت است.

بنابر اعلام کارشناسان صنعت برق، ظرفیت نامی نیروگاه‌ها در شرایط ISO (استاندارد) که عبارت است از هم‌ترازی با سطح آب دریاهای آزاد و دمای ۱۵ درجه سانتی‌گراد، تعریف می‌شود. به عبارت دیگر چنانچه نیروگاهی در شرایط استاندارد قرار داشته باشد، می‌تواند معادل ظرفیت نامی خود، برق تولید کند اما به ازای هر ۱۰۰۰ متر افزایش ارتفاع محل نصب از سطح دریا، ۱۲ درصد و هر ۱۰ درجه افزایش دما، ۶.۵ درصد از ظرفیت نامی نیروگاه‌ها کاسته خواهد شد.

با این وصف، این پرسش مطرح می‌شود که چرا نیروگاه‌ها در مناطقی با ارتفاع کم نسبت به سطح دریا و درجه حرارت پایین نصب نمی‌شوند که بتوان بالاترین ظرفیت تولید برق را از آنها استحصال کرد؟

دکتر ناصر اسکندری؛ معاون راهبری تولید شرکت تولید نیروی برق حرارتی در پاسخ به این پرسش به خبرنگار سورپرس، گفت: انتخاب محل نیروگاه صرفا بر اساس بهترین محل از نظر دریافت حداکثر ظرفیت تولید انتخاب نمی‌شود چراکه گوشه گوشه کشور پهناور ما نیازمند تامین بار است.

وی افزود: ما در کشور یک شبکه سراسری برق داریم که همه مصرف‌کنندگان از آن برق می‌گیرند و همه تولیدکنندگان هم برق تولیدی خود را وارد این شبکه می کنند. بنابراین مهم آن است که این شبکه به صورت عام راندمان بالایی داشته باشد که به معنای حداقل بودن تلفات در کل شبکه است.

اسکندی در ادامه تصریح کرد: قطعا هرچه محل تولید به مرکز مصرف نزدیک‌تر باشد، تلفات کمتری اتفاق می‌افتد. بنابراین مصرف‌کنندگان عمدتا تعیین‌کننده محل احداث نیروگاه‌ها هستند.

معاون راهبری تولید شرکت تولید نیروی برق حرارتی خاطرنشان کرد: البته طبیعی است که زیرساخت‌های کشور از قبیل خطوط انتقال گاز، خطوط انتقال فرآورده و خطوط انتقال شبکه برق هم در تعیین محل نصب یک نیروگاه اثرگذارند.

وی در پایان گفت: با در نظر گرفتن این موارد، ناچار هستیم قدری کاهش ظرفیت تولید را به دلیل افزایش ارتفاع و دما بپذیریم اما با می‌توان با اتخاذ برخی تمهیدات، این کاهش ظرفیت را به حداقل رساند.

گزارش از: سیداحمد طبایی

انتهای پیام/۳۳۳