اختلال جدیدی که مانع یادگیری کودکان می‌شود

به گزارش سورپرس؛ با این حال، در چند سال اخیر نوعی فراموشی در کودکان هم دیده می‌شود. این اختلال، که «فراموشی رشدی» نام دارد، فقط در فیلم‌ها نیست بلکه اختلالی واقعی اما بسیار نادر است که در کودکان دیده می‌شود. فراموشی رشدی باعث می‌شود که کودکان به‌محض وقوع پدیده‌ها آن‌ها را فراموش کنند. کودکان مبتلا به این اختلال مکالمات یا رویدادهای چند لحظه پیش را به‌خاطر نمی‌آورند. آن‌ها حتی شاید نتوانند جزئیات جشن تولد هیجان‌انگیزی را به یاد بیاورند که در آن شرکت کرده‌اند. این وضع ممکن است بر زندگی این افراد در بزرگ‌سالی نیز اثر بگذارد.

۳ ویژگی اصلی فراموشی رشدی
فرانه ورقا خادم، مشاور اعصاب و روان در لندن، سه نوجوان را که مشکل حافظه داشتند شناسایی کرد. او بر اساس بررسی‌هایش سه ویژگی اصلی فراموشی رشدی را بیان کرد.

اول: اختلال حافظه مکانی که شامل گم شدن در محیط‌های آشنا یا فراموش کردن جایی است که کودکان وسایلشان را گذاشته‌اند.

دوم: اختلال حافظه زمانی، که شامل به‌یادآوری وظایف و فعالیت‌های برنامه‌ریزی شده منظم- مانند برنامه‌ رفتن به مدرسه- است.

سوم: اختلال حافظه رویدادی (اپیزودیک)، که شامل ناتوانی در به‌خاطر سپردن وقایع زندگی است. این مشکلات مربوط به حافظه تا پایان عمر ادامه دارد و به معنای آن است که این افراد در سراسر زندگی به کمک و حمایت نیاز دارند. هنوز میزان شایع بودن این اختلال چندان مشخص نیست، زیرا کودکان مبتلا به فراموشی رشدی اتفاقا مهارت‌های زبانی، مهارت‌های حرکتی و توانایی‌‌های شناختی خوبی دارند.

چگونه حافظه را بهبود بخشیم؟

متأسفانه، پس از آسیب هیپوکامپ، ترمیم آن ممکن نیست. به این ترتیب، در درمان‌های فراموشی رشدی بر استفاده حداکثری از توانایی‌های تمرکز کودکان تاکید می‌شود. این کودکان در مدرسه وضع خوشایندی ندارند، زیرا اگر در کلاس سوالی کنند، پاسخ را زود فراموش می‌کنند و وقتی از مدرسه به خانه برمی‌گردند، نمی‌توانند به یاد بیاورند که درس‌هایشان چه بوده است. با این حال، یکی از ویژگی‌های شایان توجه فراموشی رشدی این است که حافظه تشخیصی مبتلایان به این بیماری، یعنی توانایی آن‌ها در تشخیص چیزی که قبلا با آن مواجه شده‌اند، مختل نمی‌شود. بنابراین، اگر به فرد مبتلا به فراموشی رشدی تصویر چهره‌ها را نشان بدهید و بعدا از او آزمون حافظه برای شناسایی چهره‌ها بگیرید، آن‌ها چهره‌هایی را که قبلا دیده‌اند، می‌توانند شناسایی کنند. این یافته دلگرم‌کننده است، اما برای درک این‎که آیا حافظه تشخیصی به یادگیری در کلاس درس و با تاخیرهای طولانی‌تر از یک هفته کمک می‌کند یا خیر به تحقیق و پژوهش‌های بیشتری نیاز دارد.

انتهای پیام/ ۲۸۰