چه‌ زمان انجام عمل جنسی تجاوز محسوب می‌شود؟

به گزارش سورپرس؛‌ نوشتن آن‌چه گفته می‌شود کاف الف برسر دختران این سرزمین و دانشجویان دانشگاه تهران آورده (بر اساس آنچه فضای توییتر را پر کرده است)، عرق سرد شرم بر پیشانی می‌نشاند.
داستان آشنا و تکراری است. فردی توییت کرده است: «یکی از دانشجویان قدیمی دانشگاه تهران با پرسه‌زنی و چشم‌چرانی در فضای داخلی دانشگاه می‌چرخد و با چرب‌زبانی دانشجویان دختر جوان را به خانه خود دعوت می‌کند. مقاومت بی‌فایده است و پسر ریزاندام سرانجام به خواسته خود می‌رسد. رفتن به خانه همان و باز شدن در کمد پر از نوشیدنی‌های الکلی همان. بعد نوبت به نوشیدن می‌رسد و دختر از همه جا بی‌خبر وقتی به هوش می‌آید، می‌بیند کار از کار گذشته و برهنه روی تخت افتاده است…»
بر اساس آنچه کاربران در توییت‌های بی‌شمار خود نوشته‌اند چهره‌ای که کاف الف در تمام این سال‌ها از خود ساخته هم بی‌تردید در پیش بردن جنایت‌ها و نقشه‌ها بی‌تاثیر نبوده است. راه انداختن و مدیریت کردن یک کتاب‌فروشی در راسته خیابان انقلاب و اطراف، پرسه زدن با چهره هنری در تمام مسیر‌های منتهی به دانشگاه تهران، عکس انداختن با برخی مسئولان شهری و دعوت کردن آن‌ها به کتابفروشی و برخی شگرد‌های دیگر که خلافکاران سریالی آن‌ها را بسیار خوب بلدند و برای شکار طعمه استفاده می‌کنند.

اما در این مطلب نمی‌خواهیم به بحث تکراری دادخواهی و یا هشتگ به‌راه انداختن بپردازیم. با فرض خوش‌بینانه بر این‌که این موضوع به‌خوبی پیگیری می‌شود و آن شیطان بزرگ به نتیجه اعمال خود می‌رسد، می‌خواهیم به موضوع مهم‌تری بپردازیم. آن‌هم پاسخ به این سوال:
چه‌زمان انجام عمل جنسی تجاوز محسوب می‌شود؟
با توجه به شگردی که قربانیان درباره این فرد روایت می‌کنند، دختران با میل و اراده خود به خانه‌ی او می‌رفتند و مدعی‌اند او بعد از خوراندن نوشیدنی‌های الکلی به قربانیان، هدف شیطانی خود را عملی می‌کرد. اما حالا سوالی که در این‌جا مطرح می‌شود این است که آیا با این حال که دختران با میل خودشان به خانه‌ی او می‌رفتند باز هم عمل جنسی‌ صورت گرفته تجاوز محسوب می‌شود؟
وقتی کسی از طریق ضرب و جرح یا با خشونت یا از طریق تهدید به اعمال بزهکارانه، فرد دیگری را به نزدیکی جنسی یا به انجام یا تحمل عمل جنسی دیگری که از لحاظ اهانت و سایر شرایط قابل مقایسه با نزدیکی جنسی باشد وادار کند، این عمل تجاوز جنسی و آن فرد، متجاوز دانسته می‌شود.
همین امر در مواردی که یک نفر از موقعیت عجز و درماندگی فرد دیگری سوءاستفاده کرده و با او نزدیکی جنسی یا عملی قابل مقایسه با نزدیکی جنسی انجام دهد نیز صدق می‌کند. فرد ممکن است بیهوش یا خواب، مست یا تحت تاثیر مواد مخدر، بیمار یا مصدوم یا دارای نوعی معلولیت ذهنی باشد. همچنین باید گفت نزدیکی فرد بالغ با افراد کم سن و سال و کودکان، حتی اگر با رضایت او باشد، تجاوز محسوب می‌شود. تجاوز در تعریفی که داده شد، از نظر جنسیتی هم در مورد پسران خردسال و نوجوان اتفاق می‌افتد و هم در دختران و زنان.
مطابق بند ت ماده ۲۲۴ قانون مجازات اسلامی، در واقع هرگاه یکی از طرفین راضی به برقراری رابطه جنسی نبوده و دیگری او را وادار به ارتکاب این عمل کند تجاوز محسوب می‌شود. از این رو تجاوز جنسی (تجاوز به عنف) در فقه و به تبع آن در قوانین کیفری ایران با تشدید مجازات همراه شده است. در واقع این عدم رضایت قربانی است که آمیزش جنسی را به تجاوز جنسی تبدیل می‌کند.
اگر این رضایت با حیله و تقلب به‌دست آمده باشد باعث محکومیت مرتکب به تجاوز جنسی می‌شود.‌ همان‌طور که در تبصره‌ی ۲ ماده ۲۲۴ مقرر شده: هرگاه کسی با زنی که راضی به زنای با او نباشد، در حال بیهوشی، خواب یا مستی زنا کند، رفتار او در حکم تجاوز جنسی است. در زنا از طریق اغفال و فریب دادن دختر نابالغ یا از طریق ربایش، تهدید یا ترساندن زن، اگرچه موجب تسلیم شدن او شود نیز حکم فوق جاری است».
اما اگر این حیله و تقلب به‌صورتی باشد که به فرض مثال قربانی به خاطر وعده‌ی ازدواج تن به آمیزش جنسی داده باشد و فریب خورده باشد دیگر در قانون ما تجاوز جنسی محسوب نمی‌شود، زیرا به‌هرحال شخص به میل خود در رابطه جنسی ایفای نقش کرده است.

سوال‌های متداول از تجاوز جنسی
آیا تجاوز جنسی بعد از چند سال قابل پیگیری است؟
بله در صورت اثبات قابل رسیدگی می‌باشد لذا در صورتی‌که اثبات شود (بعید است قابل اثبات باشد) مجازات اعدام خواهد داشت.

تجاوز به عنف چگونه قابل اثبات است؟
۱. چهار شاهد عادل مرد یا ۳ مرد و ۲ زن که شاهد عینی بوده باشند.
۲. اقرار خود متهم
۳. علم قاضی
اما همه این‌را می‌دانیم که غالبا فرد متجاوزگر در برابر دیگران مرتکب جرم نمی‌شود پس احتمال شاهد داشتن فرد قربانی بسیار کم است مگر در موارد خاص. حالا با این شرایط سوالی که در این‌جا مطرح می‌شود این است:
چطور می‌شود تجاوز را اثبات کرد؟
دلایل اثبات یک جرم مهم‌ترین و اصلی‌ترین مسیری است که قربانی برای احقاق حق خود باید آن را سپری کند. قانون مجازات اسلامی برای اثبات زنا به اقرار، شهادت و علم قاضی اشاره کرده است. در بحث تجاوز جنسی اقرار متهم بر علیه خود امری بعید است مگر این‌که اقرار از راه‌های قانونی و مشروع کسب نشده باشد که در آن صورت نیز ارزش اثباتی ندارد.
هم‌چنین مجرمین معمولا در برابر دیگران مرتکب جرم نمی‌شوند به خصوص جرمی مانند تجاوز جنسی که بیشتر از جرائم دیگر نیازمند پنهان کاری است، در نتیجه استفاده از شهادت شهود در این موارد بسیار اندک است.
بنابراین تنها امکانی که برای قربانی باقی می‌ماند استفاده از علم قاضی می‌باشد. در میان این ادله نقش علم قاضی بسیار مهم است. قضات می‌توانند با در نظر گرفتن جنبه‌ی خصوصی این جرم تلاش خود را برای کشف حقیقت به‌کار گیرند یا در جهت استفاده بهینه از سایر ادله به آن استناد کنند. علم قاضی از شیوه‌های مختلفی می‌تواند به‌دست آید:
گزارش اولیه پلیس
نظریه‌ی پزشکی قانونی
اظهارات متهم در جلسات متفاوت
روابط قبلی میان متهم و قربانی و..
می‌تواند از مواردی باشد که به حصول علم قاضی کمک می‌کند.

انتهای پیام/ ۲۸۰