چرا برخی به همسر خود مظنون هستند؟

به گزارش سورپرس، در اختلال هذیانی فرد بدون اینکه دلیل قاطعی برای بی تعهدی یا خیانت همسر خود داشته باشد او را خائن می داند.

فرد مبتلا همسر خود را به خیانت و بی وفایی متهم می کند و در برخی موردها مبتلایان به مهار فیزیکی همسر خود و حبس او در خانه می پردازند.

مبتلایان به اختلال هذیانی نوع حسادت معمولاً همسر خود را مدام بررسی می کنند و اگر تلفن همراه او در دسترس نباشد یا بدون هماهنگی جایی رفته باشد به شدت نگران می شوند و به این موضوع فکر می کنند که او به آنها خیانت می کند.

برخی مبتلایان با این عنوان که من به تو اعتماد دارم اما جامعه ناامن است همسر خود را از حضور در محافل و فعالیت های اجتماعی منع می کنند و اجازه نمی دهند از خانه خارج شود. این در حالی است که فرد قبل از ازدواج با شخصی که به اختلال هذیانی مبتلا است زندگی خودش را داشته و جامعه نیز آن قدر خطرناک نیست که فرد برای تردد در محافل عمومی امنیت نداشته باشد.

فردی که به اختلال هذیانی مبتلا است اگر از جلوی خانه خود بگذرد و کاغذی حاوی شماره تلفن ببیند او را به همسر خود نسبت می دهد و چنین می پندارد که او خائن است.

برخی مبتلایان نیز تلفن خانه را قطع می کنند، موبایل را با خود می برند و همسر خود را مهار فیزیکی می کنند هرچند که اختلال هذیانی از نوع حسادت در زنان نیز شایع است اما مهار فیزیکی بیشتر از سوی مردان صورت می گیرد.

مبتلایان به اختلال هذیانی معمولاً معتقد نیستند که مشکلی دارند بنابراین به پزشک مراجعه نمی کنند و اگر ناچار به مراجعه شوند برای پرخاشگری یا اضطراب ناشی از این اختلال است.

همچنین مبتلایان با توضیح و منطق، دست از اعتقاد خود نمی کشند بنابراین درمان دارویی برای آنها لازم است. در کنار درمان دارویی توصیه می شود همسر فرد مبتلا به این اختلال اجازه دهد تا همسرش برای مدتی مشخص و کوتاه رفت و آمد و تماس های او را به طور منطقی بررسی کند.

نکته مهم این است که نباید با فرد مبتلا لجبازی کرد زیرا لجبازی وضعیت را بدتر و برای او مستنداتی ایجاد می کند همچنین موجب قوی تر شدن باورهای هذیانی می شود.

انتهای پیام/۲۳۴