کد خبر : 80647
تاریخ انتشار : جمعه ۵ شهریور ۱۴۰۰ - ۱۲:۲۶
-

علت و راهکارهایی برای کاهش حسرت دوران مجردی

علت و راهکارهایی برای کاهش حسرت دوران مجردی
هنگامی که افراد بپذیرند که دیگر ازدواج کرده‌اند، کمتر حسرت دوران مجردی خود را می‌خورند و به طور کلی سعی می‌کنند دوران تاهل را با تغییرات گسترده در آن، به طور مثبت و لذت بخشی هم برای خود و هم برای همسرشان زندگی مشترک زیبا و لذت بخشی به ارمغان آورند.

به گزارش سورپرس؛  آیا تا به حال مشاهده کرده اید افرادی را که ازدواج کرده اند و پس از گذشت مدتی از ازدواج خود، حال به نحوی پشیمان شده و با نگاهی پر از حسرت به دوستان و اطرافیان مجرد خود می نگرند؟ در این مقاله قصد داریم تا شما را با این موضوع آشنا کنیم که چرا و چگونه افراد متاهل به این نتیجه می رسند که دوران مجردی بهتر بوده است.

پس از اتمام شب عروسی و گذر از ماه عسل، زوجین به طور مستقیم با زندگی واقعی روبرو می شوند. در این هنگام است که افراد زندگی جدید را با زندگی مجردی مقایسه می کنند. به این ترتیب این قیاس باعث می شود به گونه ای پشیمان شده و حسرت دوران مجردی خود را بخورند.

شروع حسرت دوران مجردی با ازدواج و تشکیل خانواده
ازدواج در اصل عملی از سمت هر دو طرف است که باعث می شود نحوه ی زندگی افراد به شکلی کامل تغییر کرده و سبک زندگی جدیدی برای هر دو طرف به وجود آید. هنگامی که پسری تصمیم به ازدواج دارد و دختری را برای خود بر می گزیند، دختر در صورت داشتن شرایط معمولی ازدواج، با عرض جواب مثبت، به این ازدواج تن داده و تغییر بزرگی در زندگی هر دو طرف به وجود می آید. اما سوالی که به خصوص امروزه ذهن نه تنها صرفا اهالی علم را بلکه ذهن انسان های معمولی را به خود جلب کرده این است، که چطور ممکن است پس از ازدواج افراد از انتخاب خود گلایه کرده و یا خواستار جدایی باشند؟

در وهله ی اول باید گفت، پاسخ به چنین سوالی دلایل بسیاری را در بر می گیرد. اما یکی از این دلایل در بسیاری از مواقع این است که هر دو طرف پس از گذشت مدت کمی از ازدواج خود، هنگامی که با واقعیت های زندگی مشترک روبرو می شوند، به تدریج با تفکر منطقی، پشیمانی را در درون خود احساس می کنند. دلایل بسیاری بر پشیمانی افراد پس از ازدواج دخالت دارند که در ادامه به بررسی آن ها پرداخته می شود.

تصور اشتباه از ازدواج | اولین پله برای حسرت دوران مجردی
شاید تا به حال مشاهده کرده باشید که به خصوص دختران در بازی های کودکانه ی خود، با توجه به تماشای انیمشین های زیبا و جذابی که در اختیار دارند، به نحوی خود را ملکه ی زیبا رویی می بینند که روزی شاهزاده ای با اسب سفید از راه رسیده و با دیدن چهره ی زیبای ایشان، مات و مبهوت نگاه ملکه شده و او را با خود به سرزمین رویاها می برد.

اما باید بیان شود که این تصورات صرفا رویا های کودکانی هستند که با تماشای انیمیشن ها به این رویا پردازی ها رسیده و سعی می کنند تصورات را در دنیای واقعی به وسیله ی بازی هایشان به حقیقت محض تبدیل کنند. حتی پسران نیز در رویاهای خود به این فکر می کنند که روزی شاهزاده ی ماه رویی خواهند دید که قرار است با او به ادامه ی زندگی پر از رویای خود بپردازند.

اگر کودکان به این گونه رویاها در بازی های خود بپردازند، در حقیقت امری عادی بوده زیرا سیر مسیر زندگی ذهنی و رویایی پر از زیبایی برای آن ها جذاب تر از زندگی حقیقی است. اما در بسیاری از مواقع افراد بزرگسال که از آگاهی و ذهن آکنده از بلوغ بهره مند هستند، در بحث ازدواج این گونه تصویر های رویایی را از ذهن خود عبور داده و به تدریج این قاب رویایی را در ذهنشان تثبیت می کنند. این گونه است که پس از ازدواج به این نتیجه می رسند که تصور کاملا غلطی از ازدواج داشته اند و حال که در آن قرار گرفته اند، احساس پریشانی مفرط خواهند کرد.

کافی نبودن بلوغ ازدواج
بلوغ ازدواج به این معنی نیست که دختران و پسران از نظر جسمانی هنوز به بلوغ نرسیده اند. زیرا با توجه به پژوهش های مربوط به روانشناسی رشد، دختران در سن ۱۳ سالگی و پسران در سن ۱۵ سالگی به بلوغ جسمی کامل رسیده اند و از این سن به بعد قرار نیست تغییرات چشمگیری در بدن و جسم این افراد به وجود آید. بلوغ ازدواج در اصل به این معنی است که افراد در وهله ی اول توانسته اند خود را به طور دقیق ارزیابی کرده و به نیاز ها و احتیاجات، همچنین علاقمندی ها و خواسته ی خود از زندگی دست پیدا کرده و فهمیده اند از زندگی چه می خواهند.

اگر انسان ها بتوانند از خود به شناخت کافی برسند،قدرت پذیرش زندگی متاهلی را کسب خواهند کرد. اما از آن جایی که در بسیاری از موارد نتوانسته اند شناخت دقیقی از خود به دست آورند، این گونه است که پس از ازدواج با کسب آگاهی از علایق و نیاز های روانی خود و این که دقیقا چه چیزی از زندگی می خواهند، به این نتیجه می رسند که ازدواج آن ها عمل اشتباهی بوده است. به این ترتیب احساس پشیمانی در آن ها شکل گرفته و حسرت زندگی مجردی خود را می خورند. چون این احساس در ایشان شکل می گیرد که در صورت داشتن زندگی مجردی، می توانستند مسیر هموار تری را به سمت ارضای روحی خود توسط بر طرف کردن نیاز های روانشناختی و فیزیولوژیکی زندگی، طی کنند.

داشتن هدف غلط از ازدواج
در پژوهش های اخیری که در مورد جدایی زوجین از یکدیگر انجام گرفته است، پژوهشگران بررسی کرده اند که پیش از ازدواج هدف هر دو طرف چه بوده است و دقیقا خواستار رسیدن به چه چیزی به منظور ازدواج بوده اند که حالا نه تنها به هدف خود نرسیده اند، بلکه حتی ازدواجشان منجر به جدایی شده است. پاسخ های زوجین به این سوال بسیار تاسف بار بوده است، از این لحاظ که کاملا اهداف اشتباهی را در مورد ازدواج دنبال می کرده اند و بعد گذشت مدت کمی از ازدواج به این نتیجه رسیده اند که عمل اشتباهی را انجام داده اند.

به طور کلی در اکثر زوجین این مسئله عیان است که با توجه به وجود محدودیت در خانواده، همچنین احساس نیاز به استقلال و جدایی از خانواده، هم پسران و هم دختران را اجبار می ساخت که برای رهایی از مشکلات خانواده به ازدواج روی آورند.

در واقع هدف از ازدواج برای این افراد رسیدن به احساس مستقل بودن و زندگی بدون محدودیت و با آزادی کاملی بوده که نتوانسته اند به این هدف برسند. در نتیجه هنگامی که از رسیدن به اهداف پیش از ازدواج خود نا امید می شوند، با خود، دوران قبل و بعد از ازدواج را مقایسه می کنند و به این نتیجه می رسند که دوران مجردی هم آزادی بیشتری به همراه داشته و هم محدودیت کمتری داشته است. همین امر باعث می شود دو طرف خواستار طلاق و جدایی باشند.

مقایسه ی زندگی متاهلی خود با زندگی مجردی دوستان
از دیگر دلایلی که باعث ایجاد تفکری آکنده از حسرت و پشیمانی در مورد دوران مجردی افراد می شود این است که، دوستان و اطرافیان مجرد خود را تماشا کرده که زندگی کم خطر، کم محدودیت، با تفریح بیشتر، دغدغه ی کمتر و امید فزاینده ای با ادامه ی زندگی دارند. اما ایشان پس از ازدواج به شدت محدود شده اند و در بسیاری از گروه های دوستانه نمی توانند حضور یابند، تفریحات دوران مجردی را از دست داده و این احساس در آن ها شکل می گیرد که تفریحات زندگی متاهلی به اندازه مجردی هیجان انگیز نیستند.
همچنین دوران متاهلی مسئولیت سنگینی را برای هر دو فرد به ارمغان آورده است که به هیچ عنوان این نوع مسئولیت سنگین در زندگی مجردی وجود ندارد.

سپس به این طریق با تفکر و ایجاد قیاس از نوع و نحوه ی زندگی مجردی و متاهلی خود و با نگاه به دوستان و اطرافیان مجرد که از آزادی عمل بسیار بیشتری برخوردار هستند، خود را با حسرت تمام در خاطرات زندگی مجردی خودشان تصور می کنند و به این نتیجه می رسند که ازدواجشان امر اشتباهی بوده است و حال که درگیر زندگی متاهلی شده اند، توانایی رویارویی با مشکلات و محدودیت های زندگی مشترک را ندارند. همین موضوع می تواند به تدریج افراد را از ازدواج ناامید کرده و باعث شود این زندگی به جدایی ختم شود.

راهکار هایی برای کاهش حسرت دوران مجردی
این موضوع که افراد پس از ازدواج تا مدتی به گونه ای افسرده شده و دائم به خاطرات و شیرینی های زندگی مجردی فکر می کنند، تا حدی طبیعی است و می توان آن را کنترل کرد. اما باید پس از گذشت مدتی از ازدواج و به وسیله ی سازگاری خود با دوران تاهل، توانایی پذیرش خود برای ادامه به زندگی مشترک را کسب کنند. در ادامه ی مقاله به بررسی راهکار هایی برای کاهش این نوع حسرت و پشیمانی از ازدواج خواهیم پرداخت.

تغییر نگرش خود
از جمله راهکار های مهمی که زوجین می توانند به وسیله ی آن حسرت دوران مجردی را کاهش دهند این است که نگرش خود را نسبت به زندگی جدید تغییر دهند. همچنین به این آگاهی برسند که زندگی مجردی آن طور که مشاهده می شود، نخواهد بود. دوران مجردی در بسیاری از مواقع می تواند منجر به کاهش انگیزه ی افراد برای ادامه دادن و امید داشتن به زندگی شود. به نحوی که داشتن زندگی تکراری، به کاهش انگیزه برای افراد می انجامد. بسیاری از مشکلات روانی و افسردگی هایی که در انسان ها به وجود می آید، می تواند ناشی از همین بی انگیزگی و نا امیدی باشد.
اما زندگی مشترک از این جهت برتر است که به وسیله ی آن افراد این توانایی را کسب می کنند که به طور مستقیم از بر قراری رابطه ی سالم با یکدیگر بهره مند باشند. می توانند به گونه ای برای آینده ی خود و خانواده شان برنامه ریزی کنند. به منظور افزایش سطح رفاه اجتماعی و اقتصادی خویش گام های مهمی بر دارند که اکثر این هدف گذاری ها در افراد مجرد مشاهده نمی شود.

افراد مجرد در بسیاری از مواقع نمی توانند زندگی خود را از نظر اقتصادی مدیریت کنند و به همین دلیل در قیاس با متاهلین، از اوضاع اقتصادی نا به سامان تری برخوردار هستند. از طرفی وجهه ی افراد متاهل در جامعه با توجه به این نگاه که فردی بالغ بوده و توانایی رویارویی با همه ی مشکلات زندگی را کسب کرده است، بسیار متفاوت از افراد مجردی است که این گونه به ایشان نگاه می شود که نه تنها توانایی استقلال را ندارند، بلکه حتی از نظر روانی به بلوغ نرسیده اند.

مراجعه به روانشناس و مشاور
از جمله راهکار های مهم و تاثیر گذار برای افراد متاهل که در حسرت زندگی مجردی خود به سر می برند، این است که به روانشناسان و مشاورانی مراجعه کرده که در موضوع ازدواج، زندگی و روابط زناشویی تخصص دارند و می توانند به این افراد کمک کنند. موقعی که افراد در خصوص این موضوع به متخصصان و مشاوران مراجعه می کنند، با توجه به اطلاعاتی که به این افراد می دهند، همچنین با توجه به شناخت مشاور از مشکل ایشان، کسب چنین اطلاعاتی باعث ارائه ی راهکار هایی می شود که تغییر نحوه ی زندگی متاهلی به سمت انعطاف بیشتری برود و سبب می شود زوجین به این نتیجه برسند که تاهل به مراتب بهتر از تجرد بوده است و باید به بهترین شکل ممکن از دوران تاهل خود استفاده کنند.

همچنین روانشناسان می توانند به زوجین تفریحاتی را توصیه کنند که با انجام آن ها، خاصیت تکراری بودن زندگی مشترک از بین رفته و نحوه ی هیجان انگیز تری را به خود گیرد. در نتیجه با توجه به این توصیه ها و راهکار ها، افراد می توانند از زندگی متاهلی مناسب تر و جذاب تری بهره مند باشند.

پذیرفتن زندگی مشترک برای تداوم عمر
یکی دیگر از راهکار های رائه شده این است که هر دو طرف به این نتیجه رسیده که حتی اگر زندگی مجردی با لذت های گسترده تری همراه است اما ایشان به ازدواج تن داده و باید خود را با این نحوه ی زندگی سازگار کنند. این که به این نتیجه برسند که حتی با وجود این موضوع که دوران مجردی بسیار دوران شاد، بی دغدغه، با مسئولیت کمتر، همراه آزادی و بدون محدودیت است، اما او ترجیح داده که با وجود همه ی این محاسن دوران مجردی، ازدواج کند و به زندگی مشترک روی آورد.

به این صورت هنگامی که افراد بپذیرند که دیگر ازدواج کرده اند، کمتر حسرت دوران مجردی خود را می خورند و به طور کلی سعی می کنند دوران تاهل را با تغییرات گسترده در آن، به طور مثبت و لذت بخشی هم برای خود و هم برای همسرشان زندگی مشترک زیبا و لذت بخشی به ارمغان آورند.

با همسرتان همراه شوید
زوجین می توانند بسیاری از تفریحات دوران مجردی را با همسر خود انجام دهند. اگر هر دو طرف در انجام تفریحات مورد علاقه ی یکدیگر باهم همراه شوند، می توانند از حسرت دوران مجردی خود بکاهند. حتی اگر دو طرف به این توافق برسند که در برخی مواقع نیاز دارند که بدون حضور دیگری و با وجود دوستان به تفریح بپردازند، بهتر می توانند احساس پشیمانی خود را کاهش دهند.

زوجین باید این موضوع را با یکدیگر در میان بگذارند که هر کدام در مواقعی از زندگی نیاز دارند که بدون حضور طرف مقابل تفریح کنند. اما باید این ساعاتی که بدون حضور همسر هستند را کنترل کنند تا سپس مشکلی برای روابط زناشویی ایجاد نشود. این نکته باید بیان شود که هر کدام از زوجین با این تفکر به تفریحات مفرد بپردازند که من ازدواج کرده ام و در قبال شخص دیگر مسئول و متعهد هستم. این گونه از وجود خیانت در این نوع تفریحات نیز جلوگیری خواهد شد.

سخن آخر در باب حسرت دوران مجردی
در این مقاله سعی بر آن شد تا در مورد دلایل وجود حسرت های گسترده از دوران مجردی افراد هنگامی که ازدواج می کنند پرداخته شود. همچنین بیان شد که چه راهکار هایی به منظور کاهش این احساس حسرت و پشیمانی وجود دارد که با وجود این راهکار ها، افراد می توانند به نحو لذت بخش تری، از زندگی مشترک خود بهره ببرند.

همان طور که در بالا نیز گفته شد، مهم ترین راهکار این است که زوجین به روانشناس و مشاور مراجعه کرده و بتوانند با توجه کردن به راهکار هایی که افراد متخصص به ایشان می دهند، نه تنها حسرت های دوران مجردی خود را کاهش دهند، بلکه دوران تاهل را به شکل لذت بخش تری تغییر دهند. به این صورت می توانند از دوران تاهل لذت برده و ادامه ی زندگی خود را به شکل خوب و مفید تری بگذرانند و باعث شوند در دوران پیری حسرت زندگی نکرده را نداشته باشند.

انتهای پیام/۲۸۰

ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.