داشعلی؛ نشستن روی نیمکت به چه قیمتی؟
حال در عالم واقع که منصوریان چنین کارنامه ای هم ندارد و طی سالیان اخیر پس از جدایی اش از استقلال، جز ناکامی و متوسط بودن دستاورد دیگری نداشته، چرا این گونه چشمش را بر این همه اختلاف نظر و مخالفت هواداران با خود بسته و می خواهد به هر قیمتی به کار ادامه دهد؟ او خوب بخاطر دارد که روزی با حمایت همین مردم و هواداران بود که سرمربی استقلال شد. چطور آن روزی که هوداران آبی او را می خواستند، نظر مردم برایش مهم بود؟ امروز حالا در اهواز، هواداران فولاد به هر دلیلی که هست، او را نمی خواهند. خود او هم در کنفرانس خبری پس از بازی با صنعت نفت اذعان کرد که امشب کل استادیوم علیه ما بودند. پس دیگر نمی شود این مخالفت و نخواستن را صرفا به گروه معدودی از هواداران فولاد تقلیل داد. استادیوم فولاد آرنا دیگر پر نمی شود و هوادارانی هم که می آیند، وضعشان این است. هواداران فولاد باز هم به هر دلیلی که هست، بنای آشتی و کنار آمدن با منصوریان را ندارند. اگر داشتند، از فصل گذشته تا کنون، این فرصت فراهم بود. در چنین فضایی که کاملا واضح است نمی شود در آرامش به کار فنی پرداخت، این همه اصرار منصوریان به ادامه حضورش در اهواز برای چیست؟ حفظ نیمکت به چه قیمتی؟ به قیمت فحش شنیدن و خرد شدن شخصیت و کرامت انسانی و درگیر شدن با هوادار و لیدر و خبرنگار و ادامه باخت ها در زمین مسابقه؟ فکر نمی کنم فوتبال این اندازه ارزشش را داشته باشد.
به قول معروف، برخی تصور می کنند که دوام آوردن قوی ترشان می کند اما گاهی قدرت در رها کردن است.
انتهای پیام/۱۰۱
برچسب ها :اهواز ، علی منصوریان ، فولاد ، نشستن روی نیمکت
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰