«جنون محض» در ستایش تئاتر با چاشنی دیوانگی

گروه فرهنگی سورپرس – معصومه نورزاد؛ «جنون محض» کاری از علیرضا کوشک جلالی نمایش عجیبی است و اگر به قدر کافی دیوانگی چاشنی زندگی ات نباشد، با تماشای پرده اول به خود می گویی: در این سالن چه می کنم و این دیوانگان روی صحنه کیستند و از من تماشاچی چه می خواهند؟ اما در مقابل اگر دچار باشی، دچار شگفتی های بی امان زندگی، این دیوانگی ها را آنچنان دوست خواهی داشت که در میانه نمایش آرزو می کنی، ای کاش آنجا بودی، روی صحنه، تا ازآشفتگی روزمره که تو را در خود فشرده است، رهایی یابی.

«جنون محض» در ستایش تئاتر است، آن هم به طرز شگفت انگیزی دیوانه وار و غیر قابل کنترل که درعین حال از نظمی خیره کننده در صحنه حکایت دارد. نظم در کارگردانی، بازیگری، دکور، صحنه ، لباس و …

در این نمایش، همراهی تماشاچی با بازیگران نفس به نفس رخ می دهد. هر دیالوگی مصداقی از واقعیت این روزها است. واقعیتی شعف آور و در عین حال غم انگیز که تو را در خود فرو می برد، می خنداند، ناامید می کند و به حقیقتی رهنمون می شود که رنجنامه این روزگار و حتی هنرنمایش است.

«جنون محض» را باید دید، نه یک بار که چند بارو هربار در انتها، این جمله ی کوبنده را لبخند بر لب به خاطرسپرد: فقط جنون می تواند باعث شود که تئأتر کار کنید؛ …..“جنون محض”

عکاس: شکرانه کریم

انتهای پیام/۱۰۱