«تهمتن» نشانی از رستم ندارد

گروه فرهنگی سورپرس _ علی عبدالصمدی؛ به تازگی مسابقه‌ای ورزشی با تم استقامت بدنی و انجام حرکات سنگین در حین طی کردن مسیر از شبکه‌ی نسیم پخش می‌شود.

این مسابقه‌ی ورزشی تلویزیونی «تهمتن» نام دارد. تهمتن لقبی است که فردوسی شاعر بزرگ ایرانی به پهلوان اسطوره‌ای ایران زمین «رستم دستان» می‌دهد و به معنای پهلوان دلیر و قدرتمند است. اما این «تهمتن» نشانی از رستم ندارد.

برگزاری چنین مسابقات تلویزیونی‌ای در شبکه‌های تلویزیونی کشورمان مسبوق به سابقه است. قوی‌ترین مردان ایران و مردان آهنین از معروف‌ترین این برنامه‌ها بودند که در قالب رسانه‌ی ملی تهیه و پخش شدند.

انجام حرکت‌های ورزشی سنگین و محیرالعقول همواره مخاطبین تلویزیونی خاص خود را داشته است. اینگونه برنامه‌ها می‌تواند در نسل نوجوان و جوان ایجاد انگیزه جهت میل به ورزش و در مقیاس بزرگتر ایجاد نشاط در اقشار مختلف مخاطبین کند. اما برنامه‌ی «تهمتن» در مقام یک برنامه‌ی تلویزیونی خالی از نقد نیست.

دکوربندی و حرکات و مسیری که ورزشکاران باید طی کنند دقیقا از نسخه‌ی خارجی این برنامه ی تلویزیونی گرته برداری شده است. حتی مجریانی برای این برنامه انتخاب شده اند که ظاهرشان شبیه به مجری نسخه‌ی خارجی این برنامه هستند. این موضوع درباره‌ی انتخاب نام برنامه نیز صدق می‌کند.

اگرچه تهیه و تولید اینگونه از برنامه ها و مسابقات ورزشی تلویزیونی بسیار مفرح و باعث تزریق روحیه ی ورزشی در جامعه است اما نوآوری و ابداع و ایجاد برخی تغییرات حداقل در طراحی آیتمهای ورزشی میتوانست باعث ارتقاء سطحی کیفی این برنامه شود. در قسمت پایانی این مسابقه ورزشکاران باید کلیدی را از صندوقی بتنی بیرون آورند که به صورت حرف «تی» لاتین طراحی شده است؛ حتی در این مساله نیز این برنامه گرته برداری کرده و هیچگونه ذوق و سلیقه ای از خود نشان نداده است.

با عنایت به اینکه امروز در کشور ما هم ورزش هایی با عقبه ی ایرانی و هم ورزش هایی با ریشه ی خارجی وجود دارد و دارای فدراسیونهای مختلفی نیز هستند، استفاده از متخصصین و کارشناسان امر در تلفیق حرکات و آیتمهای مربوط به رشته‌های ورزشی ایرانی و خارجی در قالب برنامه‌ای تلویزیونی می‌توانست جذاب و در خور شان مخاطب باشد.

تهیه کنندگان و کارشناسان شبکه با کمی دقت بیشتر می‌توانستند مسابقه‌ی تلویزیونی ورزشی مخاطب پسندتر و نوآورانه‌تری را پیشکش نگاه مخاطبینشان کنند.

انتهای پیام/۱۱۱