اگر با بچه‌هایتان با زبان خوش حرف نزنید، چه می‌شود؟

گروه کودک و نوجوان سورپرس: امروز می خوام پژوهشی از جاناتان فریدمن، استاد بسیار مشهور روانشناسی اجتماعی از دانشگاه استنفورد رو معرفی کنم که به نظرم اومد نتیجه ای که میشه از پژوهشش گرفت میتونه تو تنظیم رابطه با فرزندانتون بسیار مفید باشه.

در یک پژوهش اومدن به تعدادی کودک بین سنین ۸ تا ۱۰ سال گفتن که وارد اتاقی بشن و بعد بهشون ۵ تا اسباب بازی دادن که یکی از اون اسباب بازی ها یک آدم آهنی بود (از اینا که باطری می خوره و حرکت می کنه) و ازشون خواستن که به این اسباب بازی ها از نظر جذابیت نمره بدن.

منتها قبلش بچه هارو به دو گروه تقسیم کردن به این صورت که پژوهشگر وقتی با کودک وارد اتاق میشد بهش می گفت: ببین من باید از اتاق برم بیرون یه کاری برام پیش اومده ولی تو لطفا با آدم آهنی بازی نکن،درست نیست با اون بازی کنی. یعنی بسیار ملایم بهشون اخطار می داد، بعدش پژوهشگر میرفت بیرون و وقتی برمی گشت از کودک نسبت به نگرشش در مورد اسباب بازی ها سوال می پرسید.

تیم تحقیق با گروه دوم هم مشابه گروه اول برخورد می کرد ولی با این تفاوت که وقتی پژوهشگر مربوطه می خواست از اتاق خارج بشه به بچه ها می گفت: حق نداری با آدم آهنی بازی کنی، درست نیست باهاش بازی کنی، اگه بازی کنی من خیلی خیلی عصبانی می شم و اون موقع تنبیه ات می کنم. یعنی به صورت خیلی جدی تهدیدشون می کرد که به سمت آدم آهنی نرن.

حالا نتیجه ای که از این قسمت آزمایش درآوردن این بود که بچه هایی که تهدید جدی شدن میزان نگرششون نسبت به اون آدم آهنی تقریبا منفی چهار شده بود و نگرششون به اسباب بازی های دیگه مثبت پنج، ولی بچه هایی که اخطار ملایمی گرفته بودن نگرششون نسبت به آدم آهنی منفی پنج و نیم شده بود و نگرششون نسبت به بقیه اسباب بازی ها مثبت هشت شده بود! یعنی تهدید ملایم حداقل رو بچه ها بیشتر جواب داده بود. منتها قسمت باحال پژوهش اینجا بود که شش هفته بعد بچه ها رو باز دعوت کردن به همون اتاق و بهشون گفتن می خوان ازشون تستی رو بگیرن ولی تا شروع تست می تونن با اسباب بازی ها بازی کنن.

نتیجه کار خیلی جالب بود، ۶۶درصد از اون گروهی که شش هفته قبل تهدید سنگین شده بودن رفتن سراغ آدم آهنی و باهاش بازی کردن ولی فقط ۳۳ درصد از اون گروهی که خیلی ملایم تهدید شده بودن سراغ آدم آهنی رفتن! به عبارت دیگه، تهدید ملایم رو بچه ها خیلی کارسازتر از تهدید جدی گرفتن!

دکتر بهزاد چاووشی

انتهای پیام/ ۱۰۱