استراماچونی و واقعیتی به نام “تحریم”

ناصر اسکندری کارشناس رسانه در یادداشتی به سورپرس نوشت: به این چند تیتر از میان انبوهی از تیترهایی که برای سرمربی ایتالیایی استقلالی‌ها در نیم تای اول روزنامه‌ زده شد دقت کنید. استراماچونی: شرایط کار در استقلال سخت است(خبر ورزشی-۷ آذر۹۸)- شیرینی صدرنشینی به کام هواداران استقلال زهر شد: قهرنشینی (خبر ورزشی، ۱۷ آذر ۹۸)- پول نشست ولی خودش ننشست (گل، ۲۶ آذر ۹۸) امروز تیتر استراماچونی نداریم! (هدف ورزشی ۲۷ آذرماه۹۸) و صدها تیتر خبری این روزها بر صفحات روزنامه ها و سایت های خبری کشور چه ورزشی و چه سیاسی نقش بسته است. چند هفته ای است که هر جا و هر رسانه ای را نگاهی می اندازیم، بحث ها و گفتگوها حول محور باشگاه استقلال و آقای استراماچونی می چرخد. و گویا در مملکت مشکلی غیر از این وجود ندارد!

اینکه چه مسائل مدیریتی و فنی باعث این مساله گردیده و چه کوتاهی هایی باعث کوچ مربی آبی‌های پایتخت شده است باعث نگارش این چند سطور نشده است؛ بلکه تنها عاملی که نگارنده را متقاعد به نوشتن این مطلب کرده است نقش تحریم های آمریکا در بغرنج شدن این مساله می باشد. مساله استراماچونی علاوه بر اینکه یک موضوع کاملا ورزشی است اما بالا و پایین شدن این موضوع و واریز شدن یا نشدن طلب ایشان ارتباط تنگاتنگی با مساله تحریم های آمریکا دارد.

سالها پیش رئیس جمهور وقت کشورمان در یک مصاحبه تلویزیونی به این مساله با این مضمون اشاره کرد که: اگر در خیابان های تهران با مردم صحبت کنید، هیچ آثاری از تحریم نمی بینید و مردم به شما می گویند(به زبان ترکی): تحریم اصلا نمندی(اصلاً تحریم چی هست؟).

حال بعد از سالها و بعد از اتمام دوره ایشان آقای استراماچونی مردی از سرزمین لاجوردی پوشان جمله فوق را برای ما معنا کرد که اصلا تحریم یعنی چه؟. هر چند در بخش های مختلف اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و … نقش تحریم در اوضاع کشورمان نمود زیادی داشته و از گذشته های نه چندان دور مردم آن را احساس کرده بودند ولی یک اتفاق ورزشی این چنینی طوری مساله را برای مردم ما روشن و شفاف  کرد که حال اگر از یک نوجوان ایرانی مخصوصا اگر طرفدار تیم استقلال باشد؛درباره اتفاقات اخیر سوال شود به راحتی عنوان می کند که تحریم باعث بوجود آمدن چنین مسائلی شده است. کما اینکه این اتفاق برای بسیاری از مربیان و ورزشکاران خارجی در چندسال اخیر به وفور افتاده است.

پس ورزش به معنای واقعی اگر نقش ارتباط دهی ملتها و دوستی هر چه بیشتر دولتها را دارد بلکه نقش جدیدی نیز بدان اضافه شد که آن نقش را می توان “نقش شفاف سازی” عنوان کرد.اگر از نظر سوانح جاده ای، مرگ بر اثر آلودگی، سطح تورم در سطوح اولیه جهانی هستیم؛ کم کم در زمینه ایجاد واژه های جدید نیز در رتبه های اولیه قرار خواهیم گرفت. اگر دولتمردان موضوعاتی همچون تحریم را به صورت ملموس به مردم توضیح نمی دهند، اگر مردم در میان خبرهای شبکه های داخلی که به صورت خیلی رسمی بیان می شود، توان دریافت درست و صحیح مسائل را ندارند(البته نه در تمام سطوح اجتماعی)؛ موضوعی این چنینی باعث می گردد که مسائل به صورت واضح و روشن به گوش مردم رسیده و درک درستی از مسائل داشته باشند.

چه استراماچونی برگردد و چه نه؛ برای همه ما روشن شد که انتقال و دریافت پول در روابط بین الملل؛ خواسته یا ناخواسته دل در گرو روابط دیپلماتیک قوی با کشورهای قدرتمند و بازیگردان در عرصه جهانی دارد.

حال این سیاستمداران کشور هستند که آینده کشور را با تصمیم گیریهایشان به سر مقصد منزل می رسانند. امید داریم که این تصمیمات هر چه هست به نسلهای بعدی ما این پیام را منتقل نماید که: گذشتگان زحمات زیادی برای این مملکت کشیدند و تمام هم و غم خود را برای اعتلای کشور انجام دادند .و هرگز برای تحقق منافع ملی کوتاهی نکردند.

انتهای پیام/ ۱۰۱