آرزو می‌کنم که «نامو» در سینماهای ایران اکران شود

گروه فرهنگی سورپرس؛ منصور جهانی/ برلین؛ فیلم سینمایی «نامو» (بیگانه) The Alien به کارگردانی نادر ساعی‌ور در نخستین اکران بین‌المللی خود؛ با حضور این فیلمساز ایرانی و به نمایندگی از سینمای ایران، در چندین سانس مختلف از جمله؛ در ساعت ۲۱:۳۰ روز سوم اسفند ماه جاری (۲۲ فوریه ۲۰۲۰) در سالن شماره سه «سینماکس» CinemaxX 1، در ساعت ۱۹:۳۰ روز چهارم اسفند ماه (۲۳ فوریه ۲۰۲۰) در سالن شماره یک سینما «آرسنال» Kino Arsenal 1، در ساعت ۱۹:۳۰ روز هفتم اسفند ماه (۲۶ فوریه ۲۰۲۰) در سالن شماره یک سینما «کولوسئوم» Colosseum 1 و همچنین در ساعت ۱۱:۳۰ قبل از ظهر روز ۱۱ اسفند (یکم مارس ۲۰۲۰) در سینما «دلفی فیلم‌پلاست» Delphi Filmpalast در بخش رقابتی «فُروم» Forum در هفتادمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم برلین در کشور آلمان روی پرده رفت.
بخش «فُروم» جشنواره بین‌المللی فیلم برلیناله Berlinale ویژه آثار سینمایی مستند و تجربی از سراسر جوان با تأکید بر ساخته‌های فیلمسازان جوان و خلاق است و امسال فیلم‌هایی از کشورهای ایران، آرژانتین، فرانسه، آمریکا، کانادا، اسپانیا، آلمان، نیجریه، چین چک، لبنان، روسیه، رومانی، برزیل و … در آن نمایش درآمدند.

همیشه دوست داشتم که آلمان و برلین را ببینم

نادر ساعی‌ور کارگردانی فیلم «نامو» Namo بعد از اکران این اثر سینمایی در هفتادمین جشنواره بین‌المللی فیلم برلین گفت: از همه شما ممنونم که تشریف آوردید فیلم را ببینید؛ همیشه دوست داشتم که آلمان و برلین را ببینم، جدا از حضور فیلم «نامو» در جشنواره بین‌المللی فیلم برلین؛ شهر زیبا، بافرهنگ و دوست داشتنی شما را هم دیدم و این، لذت نمایش فیلم در اینجا را برای من دوچندان کرد، باز هم از شما ممنونم.

در ایران، زبان‌های مختلفی وجود دارد

وی در مورد زبان مشترک بازیگران فیلم «نامو» گفت: امیدوارم که از فیلم، لذت برده باشید؛ در ایران، زبان‌های مختلفی وجود دارد؛ و تعدادی از مناطق ایران با زبان‌های مختلفی صحبت می‌کنند. در قسمت شمال غربی ایران، حدود ۳۰ میلیون تُرک زندگی می‌کنند و در قسمت غرب ایران هم کُردها زندگی می‌کنند. این فیلم داستان کُردی است که به یک منطقه تُرک‌نشین ایران منتقل شده است؛ ولی آنها فقط با زبان فارسی می‌توانند با همدیگر ارتباط برقرار کنند.

ایده اصلی «نامو» از داستان «چخوف» و «پرویز صیاد»

کارگردان فیلم سینمایی «نامو» در ادامه سخنانش در مورد ایده فیلم سینمایی «نامو» اظهار داشت: ایده اصلی این فیلم از یک داستان «چخوف» بود؛ در آن داستان، سه خواهر هستند که منتظر برادرشان هستند که غریبه‌ای است و فکر می‌کنند که خواستگارشان است. البته در ایران این داستان، قبلا در فیلم «بن بست» توسط «پرویز صیاد» یکی از فیلمسازان بزرگ ما اقتباس شده است. ایده اصلی «نامو» برای من از داستان «چخوف» و «پرویز صیاد» بود؛ که در اینجا خوب شد یادی از این سینماگر ایرانی شد.

تمرکز تصویری روی صداهای خارج از قاب

وی در ادامه سخنانش گفت: من دوست داشتم در «نامو» تمرکز بیشتر، روی آدم‌هایی باشد که محله را تحت نظر قرار داده‌اند و برای همین، بیشتر از صداهای خارج از قاب استفاده کردم. که از نظر تصویری تمرکز روی آنها باشد و از نظر معنایی هم خُب برای خودم تحلیل‌های دیگری داشتم، که در اینجا دوست ندارم به آن اشاره کنم، چون هر کسی تحلیل‌های خودش را دارد و احتمالا این تحلیل‌ها در ذهن آنها خراب شود.

آشنایی با جعفر پناهی

ساعی‌ور در مورد آشنایی با جعفر پناهی کارگردان سرشناس ایران گفت: حدود ۵ سال پیش ارتباطمان با آقای پناهی نزدیک شد. آقای پناهی در ایران به شهرهای مختلف، خیلی سفر می‌کنند و شانس من بود که ۵ سال پیش، یک روز از خواب بیدار شد و به فرودگاه رفت. خودش برای من تعریف کرد که بلیت تبریز (شهر من) را خرید و به آنجا آمد. در یکی از کافه‌های تبریز نشسته بودند که من هم در آنجا بودم، من ایشان را می شناختم و رفتم با ایشان صحبت کردم، دوستی ما شروع شد.