آقای نماینده فقط مشکلات بالای کوه را می بیند!

گروه فرهنگی سورپرس:  دکتر مازیار ستاری در یادداشتی نوشت: در بین خبرهای جسته و گریخته به چشمم خورد که نماینده قزوین از اینکه خودروی دنا پلاس به نصف قیمت به نمایندگان مجلس تحویل شده و برخلاف نمایندگان دوره‌های قبل ماشین شاسی بلند خدمت ایشان تقدیم نشده دلخور است و می‌گوید برای حل کردن مشکلات مردم در نقاط کوهستانی ماشین شاسی بلند می‌خواهم. سخنرانی آتشینی هم در مورد اینکه پول خدمت به ملت را از جیبش پرداخت می‌کند ایراد فرموده و اعتراض دارد که چرا سطح زندگی و شان یک نماینده مجلس از یک بخشدار پایین‌تر است…

چند روز پیش از این، سارق نامحترم مطبم را مورد عنایت قرار داد و تمام ابزار و وسایل کارم را برد. نه حالی برای چک کردن پیامهای نخوانده گروه‌های مجازی مانده بود و نه حوصله‌ای برای چرندیات امثال این آقا. اما با خواندن این مطلب خیلی دردم آمد. خیلی هم با خودم کلنجار رفتم که این را هم مثل خیلی چیزهای دیگر که کاری برایش نمی‌توانم بکنم، نادیده بگیرم، دردش را بی‌خیال شوم و رد شوم اما نشد. آخرش چند دقیقه‌ای را هم که برای چُرت کوتاه بعد‌از ظهری و زدودن خستگی سگ‌دو زدن از آگاهی تا دادسرا و … برای یافتن رد سارق کنار گذاشته بودم، حرام آقای نماینده شد!

فکر کردم از بین این همه حرف مفت روزانه، از وعده‌های یکشنبه‌ای سر خرمن تا لاف‌زنی‌های بی سر و‌ ته متوهمانه، چرا باید درد این یکی اینقدر زیاد باشد؟! و البته که فهمیدم !

– آقای نماینده فکر می‌کند تنها کسی که دارد به کشور خدمت می‌کند شخص ایشان است. آن نظامی که در نقطه صفر مرزی محروم از کولر، بخاری و حتی آب آشامیدنی سر پست خود مانده، خدمت نمی‌کند! آن پزشک و پرستار که بدون تجهیزات استاندارد، بیمار کرونا را درمان می‌کند و هر روز یا شاهد مرگ همکارش است و یا منتظر مرگ خودش، تفریح می‌کند! کار آن کارمند، معلم، استاد، کارگر که با حقوق و دستمزد اندک و بدون امکانات حداقلی سر کارش حاضر می‌شود هم خدمت نیست!

-آقای نماینده یادش رفته که برای پذیرفتن این خدمت، لوله اسلحه‌ای روی شقیقه‌اش نگذاشته بودند. یادش رفته که خودش با اصرار و التماس از ملت بزرگوار التماس دعا داشت. یادش رفته که چقدر شام داد، چقدر تملق گفت و چاپلوسی کرد تا به مجلس راه یابد و یادش رفته که وقتی نتایج آرا مشخص شد چطور بالا و پایین می‌پرید و سوار کول رفقایش شده بود!

-آقای نماینده فقط مشکلات بالای کوه و مناطق صعب العبور را می‌بیند. چشمش برای دیدن مشکلات دور و برش که مانند لجن جامعه را در خود فرو برده ساخته نشده. آمار فزاینده سرقت، اختلاس، ارتشا، جنایت و تن فروشی را نمی‌بیند. به کودکان کار هم کاری ندارد. با نان و سفره مردم هم همینطور. اما متخصص یافتن مشکلات بالای کوه با ماشین شاسی است!

-آقای نماینده نمی‌داند نماینده کجا و کدام کشور است. برای خدمتگزاری صادقانه و خالصانه‌اش امکانات سوییس را می‌خواهد ولی به روی مبارک هم نمی‌آورد که بیلان کاریش در حد حبشه و شاخ آفریقا هم نیست.

-آقای نماینده فراموش کرده که نماینده ملت است نه کارفرما و ارباب مردم. فراموش کرده که باید خود را از جنس همین مردمی بداند که در معاش روزانه خود درمانده‌اند. فراموش کرده که قرار بود همراه مردم باشد نه سوارشان.

مشکل آقای نماینده یک چیز است. “درد بی دردی “ دارد! این مشکل با ماشین شاسی بلند حل نمی‌شود. کاش به آقای نماینده برای دیدن مشکل مملکت آینه مجانی می‌دادند!

اما درد حرفهایش، با نوشتن این یادداشت هم کم نشد…

انتهای پیام/۱۰۱