هوش اجتماعی کودکتان چطور است؟

به گزارش سورپرس، توجه به موضوع هوش کودک از همان روزهای پیش از تولد برای پدر و مادر و توصیههای مربوط به آن آغاز میشود: «اگر گردو و کندر بخوری بچه باهوش میشود.» برای همین است که یک مادر در طول دوران بارداری، با انواع و اقسام توصیههای پزشکی و طب سنتی روبرو میشود تا هوش فرزندش بالا برود. اما واقعا منظورمان از به کار بردن واژه هوش چه است؟ چه ویژگی و خصوصیاتی نشاندهنده این است که ما به خواستهمان که تیزهوشی فرزندمان است رسیدهایم؟ اصلا آیا واقعا تیزهوشی ملاک بالا بودن هوش است؟ همه اینها سوالاتی بود که آن را با کارشناسان و متخصصان حوزه کودک و نوجوان در میان گذاشتیم و در پاسخ، با دستهبندی متفاوتی از هوش روبرو شدیم؛ دستهبندیهایی که ما را با واقعیتی برای شناخت و توجه به هرکدام از هوشهای متفاوت در کودکان و نوجوانان روبرو کرد.
*** از کدام هوش حرف میزنیم؟
حالا دیگر همهچیز به دو نوع قدیم و جدید تقسیمبندی میشود، حتی هوش! اما این به معنای این نیست که انواع قدیمی دیگر کاربردی ندارد که اتفاقا گاهی برگشت به عقب، آگاهی بیشتری از مسئلهای که با آن روبرو هستیم به ما میدهد. این را دکتر فاطمه قاسمزاده، رواشناس کودک میگوید که معتقد است دو نوع تقسیمبندی برای هوش داریم: « اولین آن سنتیترین تقسیمبندی است که از واژه رشد به جای هوش استفاده کرده و رشد و یا همان هوش را به چهار دسته رشد جسمیحرکتی، رشد شناختی، رشد عاطفی و رشد اجتماعی تفکیک کرده است.» قاسمزاده میگوید این نظریه، هوش و یا توانایی کودکان را در این چهار جنبه محدود میداند که اتفاقا اصلیترین جنبهها هم هستند و هنوز که هنوز است، این تقسیمبندی، کارایی بالایی برای شناخت کودک دارد و در برنامههای مبتنی بر رشد و تحول کودک به کار میرود:« اما نظریه جدیدتری توسط گاردنر مطرح شد که او هوش کودک و به طور کلی انسانها از بدو تولد را در هفت گروه، گنجاند.»
هوش زبانشناختی که کودکانی را تعریف میکند که در زمینه ادبیات و شعر و حالات قصهگویی، استعداد خوبی دارند. هوش منطقیریاضی که اشاره به کودکانی دارد که در زمینه محاسبه و اعداد و ارقام و ریاضی مهارت دارند. هوش موسیقیایی که از هوش هنری نشات میگیرد. هوش فضایی که کودکانی که به موضوعات نجوم و ماورایی علاقه دارند را خطاب قرار میدهد. هوش بدنیحرکتی که برای کودکانی تعریف میشود که به انواع ورزشها علاقهمند هستند و توانمندی بیشتری دارند. هوش طبیعتگرا که نشاندهنده حالات احساسی به طبیعت و موضوعات ذاتی دنیا دارد و گاردنر نهایتا هم به هوش میانفردی اشاره میکند که همان هوش اجتماعی است؛ یعنی توانایی برقراری ارتباط با افراد دیگر که طبیعتا عدهای در این زمینه توانمند هستند و عدهای دیگر نه. در واقع هوش اجتماعی توانایی کنار آمدن و همکاری کردن با دیگران است؛ هوشی که در دسته مهارتهای فردی تعریف میشود و به کودک توانایی این را میدهد که در زندگیاش، عکسالعمل بهتری نسبت به اتفاقات داشته باشد.
برچسب ها :کودک ، هوش اجتماعی
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰