مهارت‌های مذاکره با کودکان

به گزارش سورپرس؛ این باهم‌بودنِ بیشتر به‌معنی تعامل بیشتر هم هست؛ تعاملی که گاهی به جدل و بحث کشیده می‌شود. کودکان خواسته‌های زیادی را طی روز مطرح می‌کنند؛ باید روش تعامل و مذاکره با کودک را بدانیم تا از ایجاد تنش جلوگیری کنیم.

اصول صحبت با فرزند

در مذاکره با کودکان طوری صحبت کنید که خوشایند باشد. مادرها با استفاده از فنون گوناگون می‌توانند کلام‌شان را طوری نرم کنند که به گوش فرزند خوشایند شود. اصول دست‌یابی به این هدف عبارت اند از:

پیش‌قدم باشید

بسیاری از گفت‌وگو‌های ما با کودکان شامل تعداد زیادی پیشنهاد است. در ارائه پیشنهاد پیش‌قدم باشید. این کار دست شما را در پیشبرد مذاکره به سمتی که دلخواه شماست بازتر می‌کند؛ برای مثال، وقتی ساعت خواب را ۲۲ در نظر بگیرید، احتمالا کودک شما ساعت ۲۳ را پیشنهاد بدهد و هر دو روی ساعت ۲۲:۳۰ توافق کنید؛ در حالی که اگر او می‌خواست آغازگر پیشنهاد باشد، چه‌بسا ساعت ۲۴ را پیشنهاد می‌داد و شما روی ساعت ۲۳ به توافق می‌رسیدید.

حق انتخاب بدهید

به ‌جای ارائه فقط یک پیشنهاد، چندین پیشنهاد را با تعیین اولویت‌ها مشخص کنید. دادن چند پیشنهاد، که همگی هم موردپسند شما باشد، به کودکان آزادی عمل می‌دهد و کنترل شما بر اوضاع را هم حفظ می‌کند.

از «ممکن بود بدتر باشه!» استفاده کنید

وقتی نوجوانی کار خطایی کرد، به او گوشزد کنید که پیامد‌ها و مجازات کارش ممکن بود بزرگ‌تر باشد و شما این بار با او کنار می‌آیید و تنبیه کمتری در نظر می‌گیرید.

منصف باشید

منصف‌بودن از دید کودکان به‌معنای تساوی در همه‌چیز است. این نگاهی ساده‌لوحانه است؛ بنابراین بهتر است معیارهایی برای تعیین انصاف در خانه وضع کنید. برای درک پیچیدگی بحث، به این مثال توجه کنید: شاید منصفانه باشد که پدربزرگ همه کلوچه‌ها را از وسط نصف کند و به نوه‌ها بدهد، اما آیا منصفانه است که نوجوان پرانرژی شما دقیقا به‌اندازه خواهر یا برادر خردسالش دسر بخورد؟ بهتر است برای رسیدگی به این موارد کلمه‌ای اختراع کنید و از کودکان بخواهید تا هر زمان که احساس کردند در حقشان ظلم شده است، با بیانش شما را مطلع کنند؛ سپس می‌توانید هر موقعیت را بررسی و منصفانه بودن یا نبودن آن را تعیین کنید.

هنر سکوت را بیاموزید

گاهی سکوت‌کردن و وقفه در صحبت‌ بهتر از حاضرجوابی است. به‌جای آن‌که با تندتند حرف‌زدن کنترل مذاکره را از دست بدهید، وقفه ایجاد کنید تا کودک فرصت دوباره فکرکردن را به دست آورد.

انتهای پیام/ ۲۸۰