مستقل بازی کردن؛ نیاز فراموش ‌شده کودکان امروزی

اگر بچه‌ها می‌خواهند به خوبی رشد کنند، به فرصت‌های بسیار برای فعالیت‌های مستقل از جمله بازی‌های خودگردان و مشارکت‌های معنادار در زندگی خانوادگی و اجتماعی نیاز دارند.

به گزارش سورپرس؛ درباره اهمیت‌ بازی ‌کردن توسط کودکان مطالب زیادی گفته شده و البته ویژگی‌های بازی‌های مناسب برای کودکان هم تا حدودی مشخص است. به این دلیل که اضطراب و افسردگی میان کودکان و نوجوانان آمریکا در بالاترین حد خود قرار دارد، در سال ۲۰۲۱ درباره سلامت ‌روان کودکان و نوجوانان وضعیت اضطرار ملی اعلام شد. به نقل از ارث، مطالعه جدیدی نشان داد که کاهش چندین دهه فرصت برای کودکان و نوجوانان برای بازی و شرکت در فعالیت‌های مختلف مستقل از نظارت مستقیم و کنترل بزرگ سالان ممکن است عامل مهمی در بحران سلامت روان فعلی باشد که منجر به سطوح بی‌سابقه اضطراب و افسردگی بین جوانان شده است.

نیاز کودکان به فعالیت‌های مستقل
دیوید بیورکلوند، از نویسندگان این مطالعه در دانشگاه فلوریدای آتلانتیک گفت: «والدین امروز به طورمرتب در معرض پیام‌هایی درباره خطراتی هستند که ممکن است متوجه کودکان آن هم بدون نظارت شود. اگر بچه‌ها می‌خواهند به خوبی رشد کنند، به فرصت‌های بسیار برای فعالیت‌های مستقل از جمله بازی‌های خودگردان و مشارکت‌های معنادار در زندگی خانوادگی و اجتماعی نیاز دارند». علاوه بر این آزادی کودکان برای شرکت در فعالیت‌هایی که مستلزم خطر و مسئولیت است(حتی مانند بالا رفتن از درخت) و به طور‌کلی بازی‌هایی که تحت نظارت مستقیم و با دخالت ۱۰۰ درصدی والدین نباشد، می‌تواند به محافظت از کودکان در برابر ایجاد ترس کمک کند و با افزایش اعتماد به نفس در مواجهه با شرایط اضطراری احتمالی، اضطراب آینده را کاهش دهدکه طی چند دهه گذشته کاهش یافته و به مشکلات روانی مداومی که کودکان امروزی با آن مواجه هستند، کمک کرده است.

نیت‌های والدین خوب است اما …
کارشناسان اظهار کردند که افزایش زمان مدرسه و فشار برای دستیابی به موفقیت ممکن است نه‌تنها با از بین بردن زمان و فرصت‌ها برای شرکت در فعالیت‌های مستقل بلکه به دلیل ترس از پیشرفت ناکافی و افت تحصیلی بر سلامت روان کودکان تأثیر بگذارد. برخلاف سایر بحران‌ها مانند همه‌گیری کووید، کاهش فعالیت مستقل و سلامت روانی در کودکان به تدریج و در طول دهه‌ها بر ما رخنه کرده است؛ بنابراین بسیاری به سختی متوجه آن شده‌اند. علاوه بر این، برخلاف سایر بحران‌های بهداشتی، این یکی نتیجه یک ویروس بسیار مسری نیست بلکه نتیجه نیت‌های خوب مانند محافظت بیش از اندازه از کودکان و مدرسه است که بیش از حد به آن توجه شده است.