مرام سیاسی “علی‌محمدی” تعامل و جذب حداکثری بود

پایگاه خبری سورپرس: مرتضی دارایی، کارشناس حوزه صنعت و اقتصاد در یادداشتی به مناسبت در گذشت مهندس عمران علیمحمدی نماینده اسبق مجلس نوشت:  اگر چه الان که این مطلب را می نویسم بسیار اندوهگین و ناراحت و سر در گم هستم و غم از دست دادن رفیقى با مرام و با معرفت و دلسوز مرا گیج و گریان کرده است اما باید بنویسم، بنویسم از شناختی که از حاجى عمران داشتم و حداقل اینچنین بعد از قرائت قران و فاتحه آرامتر شوم.

آشنایی من با حاجی از طریق دوستان خوبم افشین کریمی و یزدان قبادیان در آستانه انتخابات میان دوره ای مجلس شورای اسلامی در سال ٩٢ بر می گردد که شروع دوستی و رفاقتی دراز مدت و عمیق شد.

حقیقت این است که خصوصیات باارزش حاجی در جذب و تداوم این پیمان، سرنوشت‌ساز بود. در جایگاه و روابط رفاقتی، اجرایی و اجتماعی همه جوره او را بیشتر شناختم و بیشتر تحسینش کردم.

مرام سیاسی حاجی تعامل و جذب حداکثری بود

از نظر آن مرد بزرگ احترام به همه فعالان سیاسی ایلامی در چارچوب قانون اساسی جمهوری اسلامی و نظام از هر جناح و حزب سیاسی امری بدیهی بود، از این رو بود که در زمان انتخابات نمایندگی مجلس، چهره ها و شخصیتهای سیاسی استان با هر گرایش سیاسی در ستاد او دیده می شدند.

شاید مهمترین ویژگی حاجی در حوزه سیاسی همین روحیه تعامل و فراجناحی بود .
آری در زمان نمایندگی مجلس نیز در معرفی و حمایت از نیروهای ایلامی در رده های مدیریتی کشوری و استانی بر مبنای سلامت و توانمندی تلاش کرد و به چپی و راستی بودن کاری نداشت. چرا که علیمحمدی شغل و تفکری حاکمیتی داشت و به شدت اهل گفتگو بود و اصلاح طلب و اصولگرا را فرزند ایلام و ایران می دانست.

کاش همه مقامات سیاسی و اجرایی کشور چنین بودند. در حوزه وظایف و نقش نمایندگی مجلس نیز به عنوان یک مدیر اجرایی افتخار کار با این نماینده مردمی را داشتم.

همواره پیگیر امور صنعتگران و سرمایه گذاران بود ، چه اینکه در مراجعه به هر وزیر و معاون وزیر و مسؤولی در سطح ملی شناخته شده بود و با روی باز پذیرایش بودند.
تنها نماینده ای بود که روزهای جمعه هم  بنده را برای بازدید و جلسه با خود همراه می‌کرد و این نشانه پرکاری و علاقه اش به ایلام و زادگاهش بود.

با وجود حضور میان دوره ای در همان ورود به مجلس به عنوان نائب رییس کمیسیون اجتماعی مجلس انتخاب شد و این نیز نشان از جایگاه ملی اش داشت. در تمام ایران عزیزمان ارتباطات وسیع و پرنفوذ داشت.

بعد از دوران نمایندگی هم همچنان ستونی استوار، پرتلاش، خیرخواه و خادمی بی منت و بی ادعا برای مردم غرب کشور و ایلامیان بود.

انگار او فقط کار خیر کردن و دویدن را از مرحوم پدر آموخته بود. از این کار لذت می برد و با سخاوتمندی همواره پاسخگوی درخواستهای مردمی بود.

جایگاه اجتماعی حاجی عمران مبتنی بر تربیت خانوادگی و قلب بزرگ خود تا همیشه در یاد و خاطرها خودنمایی خواهد کرد.

از حاجی عمران و خوبیها و مرام اخلاق پیشه اش بیشتر و بیشتر باید نوشت و گفت که این بر عهده همه عزیزانی است که با آن بزرگمرد و إنسان نیک سیرت مراوده داشته اند . در واقع این نه تنها ذکر حاجی عمران بلکه پاسداشت خصائل انسانی است.

بی شک فقط همسر گرامی و فرزندان و برادران خوشنام و خانواده او، حاج عمران را از دست نداده اند؛ بلکه  سرمایه ای ملی و استانی از دست همه ما رفته و مار را غمناک و پریشان کرده است.جانشینی برایش متصور نیست ولی مرامش، یادش و نامش جاودان خواهد بود.

روحت شاد مرد بزرگ و دوست داشتنی
*با تاسف فراوان
مرتضى دارایى