زیست پذیری شهر تهران طی این سال‌ها تا چه میزان محقق شده است؟

گروه اجتماعی سورپرس: طی چند سال اخیر شعار «زیست پذیری تهران» توسط مدیریت شهری مطرح شده  و شهروندان با نصب بیلبورد ها و تبلیغات و نیز سخنرانی مسئولان با این مفهوم تنها در بستر واژه ها آشنا شدند . این که این عبارت به چه معناست و تا چه میزان عملیاتی شده متاسفانه در هاله ای از ابهام مانده؛  چرا که  شهروندان تنها نامش را شنیده و عملیاتی شدنش را آنچنان که باید شاهد نبوده اند.

عبارت زیست پذیر بودن در فرهنگ آکسفورد به معنای «دارای ارزش زندگی» ذکر شده است و البته در بیشتر تعاریف موجود معنای زیست پذیری معادل کیفیت زندگی در نظر گرفته شده است: کیفیت زندگی که توسط شهروندان یک شهر تجربه می شود با توانایی آن ها برای دسترسی به زیرساخت ها (حمل و نقل ، ارتباطات، آب و فاضلاب ، غذا ، هوای پاک، مسکن ارزان قیمت، اشتغال موثر و فضای سبز و پارک ها) گره خورده است؛ از طرفی میزان زیست پذیری یک شهر با نحوه و میزان مشارکت ساکنان آن شهر در تصمیم گیری برای برآوردن نیازهای خود تعیین می شود، در چنین زمینه ای پایداری عبارت از توانایی تقویت کیفیت زندگی است که می توان برای آن ارزش قائل شد.

طبق تعاریف اصولی این مفهوم، متاسفانه باید ابراز کرد که طی سال های اخیر برنامه اصولی و صحیحی جهت زیست پذیر کردن شهر تهران وجود نداشته و تنها با اقداماتی تلاش شده تا به شهروندان القا شود که مدیریت شهری در پی زیست پذیر کردن تهران است و این در حالیست که  شهر زیست پذیر به عنوان اتصال بین گذشته و آینده مطرح است: شهر زیست پذیر شهری است که از نشان های تاریخی محوطه ها، ساختمانها، ساختارها محافظت می کند، همچنین شهری است که علیه هرگونه هدر دادن منابع طبیعی و آنچه که باید به صورت دست نخورده برای آیندگان نگهداری شود، مبارزه می کند. بنابراین شهر زیست پذیر یک «شهر پایدار» نیز هست .

زیست پذیری به یک سیستم شهری که در آن به سلامت اجتماعی، کالبدی و روانی همه ساکنان خود توجه شده است، مربوط می شود.  به طور مثال علی رغم تلاش هایی که صورت گرفته آیا ما در همه مناطق شهر تهران شاهد این هستیم که عبور و مرور شهروندان توان خواه با مشکل روبرو نباشد؟ خیر. هنوز بسیاری از پیاده رو های ما برای توانخواهانی که با ویلچر تردد دارند مناسب نیست. این تنها یک نمونه است . فقط کافیست به مناطق جنوبی شهر سری بزنیم آنجاست که متوجه می شویم علی رغم تلاش هایی که شده اما چون چارچوب اصولی و صحیحی  برای زیست پذیری همه مناطق تهران وجود ندارد و شهروندان آن مناطق در مضیقه هستند.  بنابراین یکی از اصلی ترین اولویت های مدیریت شهری آینده قدم نهادن اصولی در راستای زیست پذیر کردن همه مناطق تهران است امید که با حضور متخصصان مدیریت شهری این امر محقق شود.

احمد صادقی/ رئیس کمیته مدیریت شهری و شوراهای مجمع تشخیص مصلحت نظام

انتهای پیام/۱۰۱