«دودکش»؛ طناز، واقعگرا و ایرانی

گروه فرهنگی سورپرس _ علی عبدالصمدی؛ سریال کمدی «دودکش» به کارگردانی «برزو نیکنژاد» به پایان رسید. کمدی‌ای از جنس رئالیسم به نویسندگی «محمد تنابنده» و «شهاب مهربان» و «برزو نیکنژاد».

سریالی خوش ساخت که در ادامه‌ی سریال‌های «پادری» و فصل نخست سریال «دودکش» ساخته و پرداخته شد و توانست مخاطبین زیادی را جلب و جذب رسانه‌ی ملی کند.

تعدد قهرمان و شخصیت پردازی‌های پرتعداد از ویژگی‌های مهم این سریال بود که بیشتر سریال‌های کمدی واقع‌گرایی دیگری مانند پایتخت، نون خ، دیوار به دیوار، شمس العماره و … را به ذهن مخاطب تداعی می‌کند. شاید علت اصلی این تشابه در تعدد قهرمانان داستان استفاده از یکی از نویسندگان تیم نویسندگی پایتخت باشد.

این بار به جای یک کامیون بزرگ و غول آسا یک وانت کوچک قهرمانان داستان را از این سو به آن سوی شهر می‌کشاند. استفاده از لوکیشن‌های شمال کشور از دیگر وجوه تشابه این سریال با دیگر سریال‌های هم تراز بود. اما این همه‌ی داستان نیست.

«فیروز» اگرچه برادر بزرگتر و به نوعی بزرگ فامیل است، اما غرور‌های ساختگی و بعضا مشمئز کننده‌ی نقی معمولی و همتایانش را ندارد. «فیروز مشتاق» گاهی عاجزانه رو به درگاه خدا می‌کند به عجز و ناتوانیش اعتراف می‌کند. او با برادر و برادر همسرش به نوعی رجزخوانی خانوادگی دارند، اما در نهایت هیچ کینه‌ای از کسی به دل نمی‌گیرد.

درِ خانه‌ی او روی همه باز است؛ و این از نقاط قوت شخصیت «فیروز مشتاق» با بازی خوب و روان «هومن برق نورد» است. ترکیب بازی او با «بهنام تشکر»، «امیرحسین رستمی»، سیما تیرانداز، الهام اخوان و نگار عابدی بسیار جذاب و گیرا بود. استفاده از نابازیگران مشهوری مانند «محمدرضا حسینی بای» و «شهرام شکیبا» هم به جلب مخاطب کمک شایانی کرده بود.

انتقاداتی اقتصادی و اجتماعی که در سریال مطرح می‌شود بسیار درخور شان و بجاست. فضای کلی داستان کاملا ایرانی است. کمتر از سریال‌های خارجی گرته برداری شده بود. از فضای مجازی به عنوان عامل خوشبختی و بدبختی انسان معاصر یاد شد. نصرت سوزنچیان با استفاده از فضای مجازی به اوج شهرت و ثروت رسید، اما نهایتا از طریق همان فضای مجازی ورشکسته شد.

به طور کلی سریال کمدی «دودکش ۲» سریالی کاملا ایرانی و مطابق با خواسته‌های فرهنگ ایرانی ساخته شده بود. ساختن و پرداختن اینگونه سریال‌ها که به فرهنگ ایرانی نزدیک‌تر است، می‌توانند آینه‌ای تمام قد از فرهنگ و آداب ایرانی در قاب رسانه‌ی ملی باشند.

انتهای پیام/۱۱۱