جامعه ما پزشک سالار است

به گزارش خبرنگار سورپرس؛ صانعی پور پرستار بخش جراحی زنان و از پرسنل قراردادی بیمارستان بعثت تهران با اشاره به مشکلات این قشر فداکار می گوید: یک مشکل عمده کار پرستاران از هوای اتاق، لباس، غذا و داروهای مریض و ارتباط پزشکان با یکدیگر همه اینها به کار پرستاری مربوط می‌شود. کار سنگین است اما حقوق بسیار کم است به همین دلیل پرستار با وجود فارغ التحصیل شدن یا کار نمی کند و یا در دیگر قسمت ها مانند تجهیزات پزشکی مشغول به کار می‌شود.

وی در ادامه با اشاره به پرداخت بخشی از معوقات به همراه هدیه روز پرستار افزود: بسیاری از پرستاران هستند که اضافه کار می خواهند اما به اجبار نباید اضافه کاری داشته باشند؛ عده ای از پرستاران هم در بخش های دیگر هستند که اضافه کار نمی خواهند اما به اجبار، مجبور هستند که اضافه کاری داشته باشند. برای من کارانه پرداخت نمی شود اما حق بهره وری دریافت می کنم.

این پرستار بیان داشت: در کشور به شدت کمبود پرستار داریم و این موضوع به دلیل فشار کاری و حقوق پایین محسوس است.

وی تاکید کرد: پرستار در کادر درمانی بیشتر از همه با بیمار کرونایی در تماس است اما هیچ اهمیتی به پرستار داده نمی‌شود و این خود باعث می‌شود که تعداد پرستاران در بیمارستان ها کم شود و این موضوع برای ما به یک معضل تبدیل شده است.

صانعی پور با اشاره به افزایش حقوق ۵۰ درصدی توضیح داد: افزایش حقوق برای ما در نظر گرفته نشده است. در سال گذشته و امسال آنچه که گفتند اضافه می کنیم در اردیبهشت ماه اضافه و در خردادماه قطع می شد.

وی در مورد وضعیت رسیدگی بیمارستان بعثت تصریح کرد: افرادی که در بخش کرونا مشغول به کار هستند به آنها رسیدگی می شد اما من با توجه به اینکه نمی خواستم در بخش کرونا فعالیت کنم به ما تجهیزات کرونا داده نشد؛ و همین موضوع باعث شد که بسیاری از پرسنل ما در بخش ما و دیگر بخش ها درگیر این بیماری شوند.

این پرستار با بیان اینکه جامعه ما پزشکی سالار است، اظهار کرد: در بیمارستان ها پرستاران همه کارها را انجام می دهند اما در اولویت قرار ندارند؛ در واقع پرستار از کاری که برای مردم انجام می دهد سودی نمی برد. حقوق ما از حقوق کمک بهیار کمی بالاتر است.

صانعی پور با اشاره به وضعیت سرباز پرستار گفت: عده ای از سربازانی که مجبور هستند خدمت سربازی را در بیمارستان ها انجام دهند، متاهل هستند و بیش از ۲۵۰ ساعت کار می کنند. این افراد خرج زندگی می دهند و با ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار تومان نمی‌توانند خرج زندگی بدهند؛ شغل پرستاری بسیار سنگین است و همین موضوع باعث شده که این افراد در جاهای دیگر هم مشغول به کار شوند که این اقدام کیفیت کار پرستاری را پایین می آورد و در واقع ظلم به بیماران است.

انتهای پیام/ ۱۰۱