استقلال به چی باخت؟/ آیا فشار از فضای مجازی است

به گزارش سورپرس، استقلال با نتیجه دو بر یک مقابل پاختاکور باخت و از لیگ قهرمانان آسیا حذف شد. این نتیجه در حالی رقم خورد که آبی‌پوشان یک بر صفر جلو افتادند اما نتوانستند پیروزی خود را حفظ کنند. باخت با نتیجه دو بر یک هرقدر هم که تیم بازنده ضعیف کار کرده باشد نمی‌تواند یک نتیجه قاطع در‌نظر گرفته شود. یعنی این نتیجه به‌راحتی می‌توانست تبدیل به دو – دو شود و بازی به وقت اضافه برود.

حتی استقلال می‌توانست با شگردهایی بازی را زمانی که یک – صفر جلو بود نگه دارد و رو به شیوه‌های تخریبی بیاورد. استقلال با اختلاف دو یا سه گل بازی را واگذار نکرد که بگوییم پاختاکور مالک مطلق مسابقه بود. در مورد احتمالات بی‌نهایت حرف نمی‌زنیم، بلکه اشاره ما به این نکته است که پاختاکور با همه بهتر بودنش غیر قابل شکست نبود. نتیجه نزدیک هم همین را اثبات می‌کند. با این حال استقلال باخته و این مهم‌ترین چیز ممکن است.

«استقلال به چی باخت؟» این سوال مهم این روزهای هواداران استقلال است؛ هوادارانی که در واکنش‌های مجازی‌شان می‌توان استیصال را خواند. آنجایی که گاه علیه مدیرعامل می‌نویسند و گاه علیه دروازه‌بان. به محمد دانشگر حمله می‌کنند و از چیدمان اولیه ایراد می‌گیرند. به صفحه داور عمانی هجوم می‌برند و مسعود سلطانی‌فر را مورد نوازش قرار می‌دهند. آنها عصبانی هستند و می‌خواهند مقصر شکست مقابل پاختاکور و حذف از آسیا را پیدا کنند.

پیروز قربانی به عنوان یکی از پیشکسوتان استقلال که در برنامه فوتبال برتر حاضر شده بود بعد از باخت استقلال مقابل نماینده ازبکستان یک جمله کلیدی به زبان آورد. مدافع پیشین آبی‌ها گفت می‌توانم همه اتفاقات بازی و باخت را گردن داور بیندازم و فردا بشوم نماد تعصب و می‌توانم واقعیت‌ها را بگویم. واقعیتی که پیروز قربانی از آن حرف می‌زد این بود که استقلال خوب بازی نکرد و مستحق پیروزی نبود.

خیلی از هواداران استقلال در اینکه تیم‌شان آن نمایش بازی مقابل الاهلی را نداشت متفق‌القول هستند. با این حال معتقدند نباید ضعف استقلال یا فقط اتفاقات ۹۰ دقیقه بازی را برای تحلیل شکست در‌نظر گرفت. آنها می‌گویند باید عدم حمایت وزارت ورزش و شوی احمد سعادتمند با نام استراماچونی و قهر مجیدی و پنجره بسته نقل‌وانتقالاتی و مسائلی از این دست را نیز در‌نظر داشت.

ضمنا صحنه‌ای که آبی‌ها معتقدند داور باید به نفع‌شان پنالتی می‌گرفت هم بسیار پررنگ است.

صحنه‌ای که گرچه در آن واضح است توپ به دست مدافع پاختاکور می‌خورد اما چند ثانیه قبلش به نظر می‌رسد توپ به دست دیاباته هم برخوردی داشت. قربانی در انتهای صحبتش به عنوان کارشناس و در پاسخ به این سوال که تکلیف نیمکت استقلال در فصل بعد چه می‌شود گفت باید ببینیم چه هشتگی در فضای مجازی ترند می‌شود! منظور قربانی این است که فضای باشگاه استقلال این روزها تحت‌تاثیر اتفاقاتی است که در صفحات هواداری پرمخاطب رقم می‌خورد و مدیریت باشگاه از روی دست هواداران متعصب استقلال رونویسی می‌کند.

اگر بخواهیم به گذشته برگردیم باید به قربانی حق بدهیم. کانال‌ها و صفحات هواداری استقلال در چند سال گذشته نقش بسیار زیادی در تعیین سرنوشت باشگاه داشته‌اند. از آن روزی که گفتند الا و بلا «علیمنصور» باید سرمربی استقلال شود تا روزی که خودشان او را کله‌پا کردند. از آن موقعی که با فشار روی علیرضا افتخاری روز بازی فینال جام حذفی قرارداد چند صد هزار دلاری شفر را به بیش از یک میلیون دلار رساندند تا جایی که «استراماچونی را برگردانید» تبدیل به ترند اول توییتر شد.

در واقع بخش اعظمی از اتفاقاتی که در باشگاه استقلال رخ می‌دهد چه جذب بازیکن باشد چه تمدید چه اخراج مربی چه مذاکره، با فشار هواداران در شبکه‌های اجتماعی رخ می‌دهد. مثلا کافی است سردسته‌های این پیج‌ها با بازیکنی چپ بیفتند. آن وقت است که دمار از روزگارش در می‌آورند و کاری می‌کنند هیچ مربی‌ای جرات نکند به آن بازیکن بازی بدهد. مثال‌ها زیاد است اما باید در‌نظر داشت نمی‌توان همه را با یک چشم نگاه کرد و یک حکم کلی برای همه افرادی که در فضای مجازی فعالیت دارند صادر نمود. همچنین هیچ کدام از اینها توجیه‌کننده بی‌کفایتی مدیران استقلال نمی‌شود.

شکی در این وجود ندارد که فردی با پیج یا کانال چند میلیونی می‌خواهد از نتیجه زحماتش درآمد کسب کند. چنین شخصی نمی‌تواند آدم منصفی باشد و نمی‌تواند فقط به منافع جمعی فکر کند. اما چند نفر از هواداران استقلال صاحب صفحات پربیننده هستند و چند نفرشان از این راه درآمد دارند؟ این درست که هواداران تحت تاثیر صفحات پرمخاطب قرار می‌گیرند اما نیت سوئی ندارند.

تازه این مساله فقط مربوط به ایرانی‌ها نیست. همه جای دنیا هواداران در صفحات مجازی به ابراز نظرات خود در مورد مدیریت تیم و جذب بازیکن و همکاری با مربی می‌پردازند. مثال‌ها علی‌ماشاءالله است. از هواداران آرسنال بگیرید که هشتگ ونگر اوت را ترند کردند تا هواداران بارسا که وقتی فهمیدند مسی ممکن است برود امضا جمع کردند برای استیضاح بارتومئو مدیر باشگاه. هر بار اینتر می‌بازد هواداران این تیم زیر آخرین پست باشگاه می‌نویسند.

conte out و هواداران منچستریونایتد هنگام دعوای مورینیو با وودوارد مدیر اجرایی تیم طرف مورینیو را گرفتند. این رفتار مشترک هواداری در تمام دنیاست. بستری به اسم فضای مجازی هم هست که افراد می‌توانند آزادانه نظر خودشان را در مورد تیم محبوب‌شان اعلام کنند. آیا عده‌ای می‌خواهند این آزادی را از فوتبالی‌ها بگیرند؟ قطعا هیچ کس نمی‌خواهد چنین کاری کند.

پس مشکل کجاست؟ چطور می‌توان هم به هوادار حق داد هم به پیروز قربانی؟ باید برگردیم به مدیریت باشگاه! همه هواداران دنیا فکر می‌کنند درک درستی از وضعیت تیم و بازیکنان و تاکتیک‌های فوتبال دارند و مدام در این رابطه اظهارنظر می‌کنند. بعضی اوقات کلونی راه می‌اندازند تا صدای‌شان بلندتر شود ولی کیست که به این حرف‌ها گوش کند؟ مساله اصلی اینجاست.

هیچ مدیر موفقی در دنیا دستور کار روزانه‌ و اهداف بلندمدت تیم را از روی درخواست هواداران در فضای مجازی رونویسی نمی‌کند و این دقیقا کاری است که مدیران فوتبال ایران و مخصوصا مدیران استقلال انجام می‌دهند. چرا؟ چون هیچ ذهنیتی در مورد فوتبال ندارند و نمی‌دانند باید چه کار کنند. از نگه داشتن صندلی‌شان نگران هستند و می‌ترسند با اعتراض هواداران و شنیدن شعار «حیا کن رها کن» ریاست را از دست بدهند.

در همین مورد اخیر ببینید که احمد سعادتمند چطور با استفاده از موج‌سواری روی امواج فضای مجازی فشار را از روی خودش برداشت و متوجه فرهاد مجیدی و وزارت ورزش کرد. ببینید چطور مدیرعامل آبی‌ها عوض اینکه به فکر آرامش تیمش باشد کلیدواژه‌های مورد علاقه هواداران در فضای مجازی را بر زبان آورد و در بدترین موقع بدترین تصمیم را گرفت. حالا او مقصر اصلی از دست رفتن جام حذفی و حذف در استقلال است.

برگردیم به سوال اول متن و ببینیم استقلال به چی باخت؟ همه مواردی که ذکر شد می‌تواند دلیل ناکامی باشد. اشتباه بازیکنان و اشتباه داور و سه مهاجمه بازی کردن مجید نامجومطلق و بعد تعویض عجیب ارسلان مطهری با آرش رضاوند. عدم تدارک کافی و پنجره بسته‌ و مصدومیت‌هایی که باعث شد مدافع میانی مجبور شود در پست غیر تخصصی‌اش بازی کند. همه اینها هست ولی اگر بخواهیم سهم بدهیم سهم اصلی متوجه مدیرعامل باشگاه است. او حالا باید بیاید و مقابل هواداران استقلال پاسخگوی تصمیماتی باشد که تیم را به اینجا رساند.

انتهای پیام/۱۲۳