به مناسبت زادروز استاد علیرضا طبایی؛
مردی که قلم به پای او افتاده!
گروه فرهنگی سورپرس – لیلا عبدی*: ۱۴ آذر زادروز استاد علیرضا طبایی است و از من خواسته شده دربارهی ایشان بنویسم؛ شاعری که شاعرانه زندگی میکند. مردی از جنس عاشقانههای ناب که عاشقانه برای شعر و ادبیات معاصر ایران تلاش کرده و کارهای ماندگاری از خود بر جای گذاشته است.
فرزندی که «مادرش ایران» را با عشق یاد میکند و چه زیبا «سیمای آریایی ایران» را در «خلیج فارس» ترسیم میکند.
گاهی مهربانانه «از نهایت شب» ،«خورشیدهای آنسوی دیوار» را در آغوش میکشد و گاهی تند و تیز مثل «تندر اما ناگهانیتر» میخروشد.
مردی که حتی گناه زشتیهای پیرامونش را به عینکش نسبت میدهد و همه را پاک و زیبا می بیند: «شاید گناه از عینک من باشد».
منِ کمترین چه بگویم که حق مطلب را به خوبی ادا کرده باشم؟
آنچه از عمق وجودم برای این بزرگمرد بر زبان قلمم جاری شده، این رباعی است:
خوشخُلق و پر از وقار، اما ساده
در مثنوی و شعر و غزل، دلداده
دستان پر از سخاوتش زاینده
مردی که قلم به پای او افتاده
در پایان به پاس همه شعرهای زیبای این شاعر خوب و دوستداشتنی، روز تولدشان را خجسته باد میگویم و برایشان تندرستی و طول عمر باعزت آرزو میکنم.
* شاعر و دبیر انجمن ادبی هور
اشاره: عناوین داخل «» اسامی برخی از اشعار و کتابهای استاد علیرضا طبایی است.
انتهای پیام/۳۳۳
برچسب ها :ادبیات معاصر ، ایران ، خلیج فارس ، زادروز ، شاعر ، عشق ، علیرضا طبایی ، لیلا عبدی
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰