«رسالت» رسانه ملی در قبال قشر معلول جامعه چیست؟

گروه فرهنگی سورپرس؛ در روزهای اخیر خطابه ی مجری یکی از برنامه های ویژه ی ماه مبارک رمضان در قبال مهمان هنرمند معلولش در فضای مجازی دست به دست چرخید. خطابه ای که چندان رنگ و بوی حرمت و احترام نداشت و گویا مجری از سطحی بالاتر مهمان معلولش را مینگریست. مهمان برنامه ی مذکور هنرمند نقاشی بود که به مساله ی معلولیت و نقص عضو خود فائق آمده بود و عوامل برنامه تصمیم گرفته بودند وی را به عنوان شخصیتی برجسته در لحظات منتهی به اذان و افطار مهمان برنامه ی ویژه ی افطار شبکه ی سوم سیما کنند.

اینکه در این برنامه چه گذشت، یقینا در طول برنامه دیده یا بعدا از طریق فضای مجازی دوباره رصد شده است اما سوال اصلی که در قبل رفتار و کلام مجری برنامه در اذهان عمومی تداعی میشود این است که: «رسالت» رسانه ی ملی در قبال قشر معلول جامعه چیست؟ آیا هدف این است که در لحظات ملکوتی منتهی به اذان مغرب در ماه مبارک و شریف رمضان برنامه ای گفت و گو محور تدارک دیده شود و در اثنای این برنامه افرادی مهمان شوند که علیرغم مشکلاتی که داشتند به موفقیتهایی رسیده اند و در سطح جامعه ایجاد امید و انگیزه شود یا اینکه صرفا شخصیتی با شرایط فیزیکی متفاوت تری دعوت و مستقیم و غیر مستقیم به او اهانت شود؟
این نخستین باری نبود که در رسانه ی ملی به افراد دارای معلولیت اهانت میشود. در نوروز امسال در فصل سوم سریال «نون خ» عملا به افرادی که دچار معلولیت گفتاری و شنوایی هستند اهانت شد. در برنامه ی سریالیست که مدتی قبل از شبکه ی یک سیما پخش شد تمامی سریالهای پخش شده در سال ۹۹ مورد بررسی قرار گرفتند و نهایتا از سوی مخاطبین رتبه بندی شدند ولی سریال «اکسیر» به کارگردانی «عبدالرضا صادقی جهانی» که از شبکه ی شما روی آنتن رفته و محصول استان زنجان بود اصلا در لیست سریالیستی ها نبود. سریالی که به مسایلی اجتماعی مثل ازدواج معلولین، شهدای دفاع از حرم اهل بیت، اعتیاد، بیکاری و تحریم و… اشاره داشت ولی فقط به علت اینکه از شبکه های نورچشمی پخش نمیشد، هیچ عنایتی هم به آن مبذول نشد. اگر واقعا برنامه های شبکه هایی مثل شبکه ی شما طفیلی هستند، مخاطبین هم اصراری بر ادامه ی پخش برنامه های این گونه شبکه ها ندارند.

«رضا صادقی» هنرمند معلول کشورمان امسال به همراه «مبینا نصیری» مجریان برنامه ی نوروزترین نوروز در شبکه ی تهران(پنج) بودند که بسیار هم پر مخاطب بود. بسیاری از جانبازان و معلولین و کسانی که به هر دلیلی دچار معلولیت و نقص عضوند، در کشور ما دارای ارج و قرب فراوانی هم هستند. نباید فراموش کرد حضرت ابوالفضل العباس در آخرین لحظات عمر پر برکت خویش به فیض جانبازی رسیدند و بعد به فیض شهادت نایل شدند.

معلولین جزئی از جامعه ی ما هستند. رسانه ها از جمله رسانه ی ملی باید در قبال همه ی اقشار جامعه از جمله جانبازان و معلولین احساس دین و «رسالت» کند. برنامه های پر مخاطب صدا و سیما باید بر آن باشند تا سنگی از جلوی پای اقشار مختلف جامعه بردارند نه آنکه سنگی هم جلوی پای این و آن بیاندازند.

منبع: شهرنامه

انتهای پیام/۱۱۱