بازنشستگی با طعم جوانی

گروه اجتماعی سورپرس: زندگی انسان نقطه‌های شروع فراوانی دارد؛ نقطه‌هایی که فصل تازه و مسیر متفاوتی را پیش روی او قرار می‌دهد. یکی از همین نقطه‌ها، بازنشستگی است. این نقطه وقتی در پایان پاراگراف دوران کارمندی و کارگری قرار می‌گیرد، معلم روزگار ندا می‌دهد: «نقطه! سرخط!»

دنیای امروز هیچ مرز و حدی برای پایان زندگی متصور نیست. انسان‌ها تا زمانی که انگیزه و امید دارند جوان هستند. گفتیم «جوان». خوب است مروری داشته باشیم بر آخرین تعریف سازمان بهداشت جهانی از جوانی. این سازمان در سال‌های اخیر توجه جهانیان را به این نکته مهم جلب کرد که سال‌های اول دوران کارمندی جزو ایام نوجوانی زندگی انسان محسوب می‌شود و انسان‌ها زمانی که بازنشسته می‌شوند در اوج جوانی قرار دارند. مطابق این تعریف، سنین ۲۵ تا ۶۵ سالگی را باید دوره جوانی و سنین ۶۶ تا ۷۹ سالگی را دوره میان‌سالی به حساب آورد.

بنابراین در دنیای امروز، تعریف بازنشستگی با آنچه در سال‌های گذشته به ما القا می‌شد کاملا متفاوت است. ما انسان‌ها بعد از پایان دوران کارمندی و کارگری، یک بمب انرژی در جسم و روح‌مان داریم که می‌تواند تحولی بزرگ و روشن را برایمان رقم بزند و نویدبخش آغاز فصل تازه‌ای از زندگی‌مان باشد.

آنچه تا دیروز درباره بازنشستگی به دفتر ذهن ما دیکته می‌شد چیزی غیر از تلقین نبود و چه بسیار انسان‌هایی که با همان تلقین‌ها به خاک سپرده شدند! آنها اگر می‌دانستند که دوره بزرگ‌سالی‌شان تازه از سن ۸۰سالگی آغاز می‌شود، حتما زنده می‌ماندند! و جالب‌تر اینکه سن سالمندی و پیری طبق تعریف اخیر سازمان بهداشت جهانی، از ۱۰۰سالگی آغاز می‌شود.
امروز درباره آنهایی که با القائات دیروز از دنیا رفتند فقط می‌توانیم بگوییم «انشالله روحشان در دنیای ابدی شاد باشد». اما به آنهایی که در دوران بازنشستگی قرار دارند یا در آینده بازنشسته می‌شوند باید بگوییم که جسم و روحتان را همچنان شاد، زنده و امیدوار نگه دارید و برای فصل نوینی که بعد از دوران کارمندی و کارگری پیش روی شما قرار دارد برنامه‌ریزی بلندمدت داشته باشید.

این یک واقعیت است که جامعه ما از نظر شرایط جمعیتی به سمتی حرکت می‌کند که آمار بازنشستگی در آینده نزدیک افزایش خواهد یافت. بنابراین ما بیش از پیش نیاز داریم که برنامه‌ها و تلاش‌ها برای ارتقای سطح زندگی بعد از پایان دوران کار و تلاش افزایش یابد تا بازنشستگان عزیز بتوانند پس از یک دوره طولانی تلاش برای آبادانی کشور، سنگرهای خدمت را به دیگران واگذار نمایند و یک دوره طولانی دیگر را آنطور که می‌پسندند و دوست دارند «زندگی کنند».

علی روحی سلوط
فعال حوزه بازنشستگی

انتهای پیام/ ۱۰۱