استفاده از مانکن زنده خانم از منظر روان‌شناسی

به گزارش سورپرس؛ استفاده تبلیغاتی از یک خانم در ویترین مغازه برای جلب توجه خریداران در سایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی بازنشر زیادی داشت و مورد توجه قرار گرفت. البته  به گفته رئیس اتاق اصناف مشهد این واحد صنفی تذکر  جدی گرفته  و البته صاحب مانتو فروشی هم در واکنش به انتشار خبر استفاده از مانکن زنده در فروشگاهش گفته: «یکی از همکاران فروشگاه با انتشار عکسی در صفحه شخصی خودش و نه در صفحه و کانال‌های رسمی فروشگاه این شائبه را به وجود آورده است که فروشگاه ما از مانکن زنده استفاده می‌کند و این در صورتی است که این گونه نیست. ما به‌هیچ وجه از مانکن زنده استفاده نکردیم(منبع خبر: فارس). اما چرا استفاده از زنان برای چنین انگیزه‌هایی غلط است و چرا به نظر می‌رسد استفاده از چنین روشی، شاید در آینده باز هم مورد استفاده قرار گیرد؟

 شیء ‌انگاری؛ خطری برای سلامت روان
یکی از مهم‌ترین انتقادهایی که در بحث استفاده از زنان به جای مانکن‌ مطرح می‌شود، تقویت دیدگاه شیء انگاری زنان با انجام این کار است. تحقیقات روان‌شناسی(مانند مطالعه زیمنسکی و هنینگ، ۲۰۰۷) تایید کرده است  که شیء انگاری زنان  عوارضی جدی بر سلامت روان آن ها می‌گذارد و می‌تواند باعث تقویت احساس شرم نسبت به بدنشان شود  و اضطراب نسبت به ظاهر را  در آن ها ایجاد کند و در طولانی مدت احتمال افسردگی زنان را افزایش می‌دهد. در کشور ما هم متاسفانه باید گفت به نظر می‌رسد که موضوع شیء‌انگاری زنان رو به افزایش است. در فرهنگ ما البته موضوع حجاب مطرح است و خوشبختانه در کنار آن قوانینی وجود دارد که استفاده از زنان در تبلیغات را محدود می‌کند تا به این وسیله مانع از شیء‌انگاری زنان شود. اما آیا این قوانین و برخوردها می‌تواند با موضوع شیء‌انگاری زنان مقابله کند؟ برای پاسخ به این سوال شاید بهتر باشد به دو جریانی که به نظر می‌رسد در تقویت شیء‌انگاری زنان نقش دارد، نگاهی بیندازیم.

 توجه به زیبایی از همان سنین پایین
اهمیتی که به ظاهر دختران و زنان داده می‌شود، موضوعی است که با شیء‌انگاری زنان ارتباط نزدیکی دارد. متاسفانه این اهمیت دادن از همان سنین پایین شروع می‌شود. از زمان و انرژی زیادی که گاهی اوقات برای درست کردن موی دختربچه‌ها صرف می‌شود تا پوشاندن لباس‌های عجیب و غریبی که گاهی اوقات هیچ تناسبی هم با سن دختربچه‌ها ندارد. در سنین بالاتر هم که موضوع جراحی‌های زیبایی‌مختلف و هزینه‌های زیاد در این بخش از سوی زنان از موضوعات قابل بحث است.

 رسیدگی به ظاهر به عنوان مهارت اصلی
علاوه بر توجه زیاد بر زیبایی ظاهری، در بسیاری از مواقع توجه به زیبایی به عنوان مهارتی مهم در زندگی به دختران معرفی می‌شود. به عنوان مثال در برخی خانواده‌ها با افزایش سن دختران، موضوع رسیدگی به ظاهر و به دنبال آن جلب توجه تبدیل به مهارت اصلی برای پیدا کردن همسر می‌شود. از سوی دیگر میان بسیاری از افراد هم توصیه‌های مربوط به رسیدگی به ظاهر به عنوان مهارتی که قرار است با آن کانون خانواده گرم شود، جایگاه ویژه‌ای دارد. این در وضعیتی است که در بسیاری از مواقع موضوع مهارت‌های ارتباطی و رشد فردی و … دختران به کل فراموش می‌شود و وقت و هزینه‌ای برای آن صرف نمی‌شود.

 توجه به زیبایی به عنوان راهی برای کسب درآمد
وقتی از سن پایین روی ظاهر زیبا داشتن دختران تاکید و غیرمستقیم این موضوع به عنوان ابزار اصلی برای موفقیت در زندگی به دختران معرفی می‌شود، هیچ تعجبی ندارد که استفاده از مهارت «رسیدگی به ظاهر و جلب توجه» برای کسب درآمد هم رو به افزایش رود. البته که نشانه این موضوع، استفاده از دختری جوان به جای مانکن در یک فروشگاه نیست که موضوع افزایش چشمگیر دختران فعال در عرصه مدلینگ هم یکی دیگر از نشانه‌های آن است. یادمان باشد نمی‌شود ابزار اصلی دست دختران‌مان و راه موفقیت در زندگی را رسیدگی به ظاهر تعریف کنیم، از رشد مهارت‌ها و رشد فردی آن ها غافل شویم و بر سر راه اشتغال آن‌ها در عرصه‌های دیگر مانع‌تراشی کنیم، سپس انتظار داشته باشیم تا در زندگی اجتماعی ،آن‌ها مسیر دیگری را برای موفقیت خود انتخاب کنند.

انتهای پیام/ ۲۸۰