اجرای نامناسب طرحهای بهینه سازی اماکن عمومی برای معلولین

به گزارش سورپرس، مناسب‌سازی محیط شهری برای داشتن زندگی آرام و بی‌دغدغه همراه با رضایت‌مندی تمام اقشار جامعه از امکانات شهری از جمله مواردی است که به صورت یک استاندارد بین‌المللی، در تمام کشورهای دنیا سابقه بسی طولانی دارد.

در کشور ما با وجود آن که درصد قابل توجهی از جمعیت جامعه را افراد معلول و جانباز تشکیل می‌دهند، اما مسئله توان‌بخشی معلولان و جانبازان و مناسب‌سازی محیط شهری، بحث جوان و در عین حال رو به رشدی است.

مناسب‌سازی معابر و اماکن شخصی و اجتماعی و ابزار فرد معلول برای کم کردن مشکلات روزمره اوست که می‌تواند در خودکفایی و بهبود روانی معلول و در بازگرداندن او به زندگی نقشی مهم داشته باشد.

احمد سفری؛ معاون هماهنگی فرمانداری گناباد در همین زمینه در گفت‌وگویی خبری اظهار داشت: نبود ضمانت قوی در قوانین و مقررات و عدم تخصیص بودجه اختصاصی به دستگاه‌ها جهت مناسب‌سازی از مهمترین  موانع مناسب‌سازی محیط جهت معلولین و توان‌یابان است.

وی افزود: هدف از مناسب‌سازی، آماده کردن محیط برای استفاده افراد کم توان است تا بتوانند مانند افراد عادی از امکانات محیط زندگی استفاده کنند؛ این افراد می‌توانند جانباز، معلول، نابینا، خانم باردار و یا کسی باشد که زانویش درد می‌کند.

معاون هماهنگی فرمانداری گناباد تصریح کرد: مناسب سازی شرایط جهت افراد توان یاب در حوزه فیزیکی و کالبدی فضای شهری و روستایی یکی از رسالت‌های کمیته مناسب‌سازی هر شهرستان است در صورتی که خط مشی دستگاه‌های عضو باید مناسب‌سازی شرایط محیط زندگی در همه عرصه‌ها همچون برنامه‌های ورزشی، فرهنگی و اجتماعی برای افراد توان‌یاب باشد.

سفری عنوان کرد: گرچه تغییر ساختارهای موجود جهت تسهیل شرایط افراد توان‌یاب بسیار پرهزینه است اما اگر نیاز افراد در مرحله طراحی و برنامه‌ریزی مدنظر قرار گیرد می‌توان این هزینه‌ها را صرفه‌جویی کرد.

معاون هماهنگی فرمانداری گناباد اظهار کرد:  ۸ درصد جمعیت شهرستان یعنی حدود ۸ هزار نفر را جمعیت سالمند بالای ۶۵ سال  و ۴۱ درصد جمعیت شهرستان را قشر میانسال تشکیل می‌دهند که باید در برنامه‌ریزی شهری و روستایی مد نظر قرار گیرد.

سفری بیان کرد: گرچه تحولات اخیر و رشد فضای رسانه‌ای شهرستان سبب شده تا حدودی توجه جامعه به سوی افراد توان یاب جلب و از زوایای جدیدی به این موضوع نگاه شود ولی باز هم شاهد هستیم که زمینه حضور آنها در عرصه‌های مختلف اجتماعی آن چنان که باید باشد نیست.

علی آراسته رئیس اداره بهزیستی گناباد نیز در گفتگویی اظهار داشت: بسیاری از مهندسان و دست اندرکاران ساخت و ساز در گناباد مساله مناسب سازی را باور ندارند و آن را در ساخت بناها و معابر رعایت نمی‌کنند.

وی افزود: بسیاری از طرح‌هایی که برای مناسب‌سازی معابر برای معلولان در محیط شهری گناباد اجرا شده است کافی نیست و یا نیمه تمام رها شده است.

رییس اداره بهزیستی گناباد تصریح کرد: به دلیل اجرای ناکافی و غیرموثر طرح‌های مناسب‌سازی، معلولان گنابادی برای استفاده از خدمات بانک‌های این شهرستان و یا تردد در معابر عمومی با مشکلات بسیاری دست به گریبان هستند.

آراسته بیان کرد: در بسیاری از طرح‌های مناسب‌سازی معلولان در بخش‌های مختلف هم از نظرات کارشناسان بهزیستی استفاده نمی‌شود و این مساله سبب می‌شود که طرح‌ها اثربخشی لازم را نداشته باشند.

وی عنوان کرد: با توجه به این که ۱۲ درصد جمعیت گناباد را سالمندان و ۲ درصد آنها را معلولان تشکیل می‌دهند نبود توجه لازم به این مساله مشکلات متعددی برای توان‌یابان و معلولان جسمی و حرکتی در تردد در معابر عمومی و ورود به بناها ایجاد کرده است.

رییس اداره بهزیستی گناباد اظهار داشت: یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون ریال سال گذشته برای اجرای طرح‌های مناسب‌سازی محیط زندگی معلولان گنابادی اختصاص یافت.

آراسته افزود: تشکیل کمیته فنی مناسب سازی برای نظارت دائم بر اجرای طرح های این بخش در گناباد ضروری است.

انتهای پیام/۱۱۱