کد خبر : 5138
تاریخ انتشار : دوشنبه ۲ دی ۱۳۹۸ - ۲۱:۴۵
-

علی بیگدلی

آیا این آمد و رفت‌ها مشکلات را حل می‌کند؟

آیا این آمد و رفت‌ها مشکلات را حل می‌کند؟
اگرچه روحانی تلاش می‌کند که گشايشی در اين شرايط سخت اقتصادی ايجاد کند ولی به نتيجه مورد نظر نخواهد رسيد.

به گزارش سورپرس، علی بیگدلی استاد دانشگاه در یادداشتی نوشت: هندوستان یکی از خریداران مهم نفتی ما در کنار ژاپن و کره‌جنوبی بوده و این کشورها مثلثی بوده‌اند که شاید حدود ۶۵ تا ۷۰ درصد نفت ما را خریداری می‌کردند بنابراین ما از همه اینها‌ طلب داریم.

از جمله از ژاپن که حدود پنج میلیارد دلار طلب داریم و یکی از دلایل سفر آقای روحانی به ژاپن این بود که بتواند پول بلوکه شده ایران را به شکلی جبران کند. در آستانه انتخابات مجلس قرار گرفتیم، آقای روحانی تلاش می‌کند تا بلکه بتواند یک اقدامی انجام دهد که با این وضعیت کرسی ریاست جمهوری را ترک نکند و بتواند پوششی بر ناکامی‌های گذشته فراهم آورد.

درواقع هم سفر ایشان به مالزی با توجه به اینکه ماهاتیرمحمد در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل اعلام کرد که ما تحت فشار آمریکا ناچاریم که ایران را تحریم کنیم، این سفر انجام شد و با مقامات اقتصادی مالزی هم ملاقات کرد ولی نتیجه‌ای نخواهد داشت.

همین ملاقات را با سرمایه‌داران ژاپنی انجام داد و آنها هم خیلی به دلیل ترس و نگرانی و تنبیه آمریکایی‌ها استقبال نکردند. درواقع آنها حاضر نیستند موقعیت‌های برجسته مزایده و مناقصه داخل آمریکا را به‌واسطه نزدیک شدن به ایران از دست بدهند.

از طرفی از مدت‌ها قبل هم صحبت از سفر وزیر‌خارجه هند به ایران مطرح بود که در همین چارچوب و قواره است. اگرچه ما در چابهار توانستیم فعالیت‌ها را ادامه دهیم که دو دلیل دارد؛ نخست اینکه افغانستان یک طرف معامله و مورد نیاز آمریکاست و از طرف دیگر هم آمریکا می‌خواهد به هندوستان کمک اقتصادی بکند واگر در این میان از طریق ترانزیت کالا چیزی گیر ما می‌آید آنچنان چشمگیر نیست.

بنابراین با توجه به مطالباتی که از هندوستان داریم، باز همان وضعیت ژاپن را برای ما مجسم می‌کند. هند هم مثل ژاپن قادر نیست که بتواند به دلیل مسدود بودن شبکه‌های بانکی جهانی با بانک‌های دنیا به سمت ما پول حواله کند و این کار برایش میسر نیست و قطعا هم وزیر خارجه هند در سفرش به ایران این محذورات را مطرح می‌کند که آمریکایی‌ها مانع از پرداخت بدهی هند به ایران هستند.

اگرچه دکتر روحانی تلاش می‌کند که گشایشی در این شرایط سخت اقتصادی ایجاد کند ولی به نتیجه مورد نظر نخواهد رسید. با توجه به موضع‌گیری‌هایی که بزرگان داشته‌اند هیچ راه و منفذی برای گشایش باقی نمانده است. البته معتقدم ما راهی جز مذاکره نداریم و بهتر است این مذاکره در همین دوره پایانی ترامپ انجام شود برای اینکه ترامپ از یک تفکر سوداگرانه‌ای برخوردار است و به‌رغم تنوعی که در اظهارنظرهایش دیده می‌شود، می‌توانیم یک تغییراتی در استراتژی داخلی و منطقه‌ای مان بدهیم.

بنابراین با این پیشگامی شاید بتواند پنجره جدیدی به سمت مذاکره با آمریکا باز کند. با توجه به اینکه اروپایی‌ها هم از فعال شدن مکانیسم ماشه گفته‌اند و با از دست دادن اتحادیه اروپا دیگر هیچ نقطه امیدواری در ظاهر نداریم و زمینه برای بردن پرونده ما به شورای امنیت مهیا می‌شود.

با موضع گیری‌هایی که پارلمان اروپا و مجمع عمومی و وزارت خارجه آمریکا کرده است، متاسفانه فضای بین‌المللی علیه ما را آنچنان سامان می‌دهند که راه انتقال پرونده ما به شورای امنیت فراهم کنند و باز دوباره آن چهار کانون تحریم یعنی شورای امنیت، اتحادیه اروپا، کنگره آمریکا و کاخ سفید علیه ما اعمال شود که به همان ماه‌های قبل از سال ۲۰۱۶ برمی‌گردیم و شرایط بسیار سختی بر اقتصاد ما حاکم خواهد شد.

انتهای پیام/ ۲۳۴

ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.