عدم تخصیص ارز دولتی برای خرید وسایل مورد نیاز معلولین چه تبعاتی دارد؟

به گزارش سورپرس، بهروز مروتی، مدیر کمپین پیگیری حقوق افراد دارای معلولیت در گفت وگوی اختصاصی افزود: تاکنون درخواست‌های ما برای تامین ارز دولتی برای تجهیزات توانبخشی، به هدف نرسیده و از سوی دیگر مشکلی که افراد دارای معلولیت دارند، این است که تجهیزات توانبخشی تولید شده داخل ایران از کیفیت مناسبی برخوردار نیستند یا اینکه کیفیت خوبی ندارند.

وی ادامه داد: بهزیستی موظف است بیشترین تعداد تجهیزات توانبخشی را برای افراد دارای معلولیت تهیه کند بنابراین به کیفیت اهمیت نمی‌دهند. به طورمثال ویلچرهای تولید داخل موجب می شود افراد دچار معلولیت های ثانویه مانند کمر درد شوند.
مدیر کمپین پیگیری حقوق افراد دارای معلولیت گفت: بنابراین افراد دارای معلولیت، اینگونه تجهیزات را در بازار آزاد، زیر قیمت می‌فروشند و چند برابر پول روی آن می‌گذارند تا بتوانند ویلچری با کیفیت خوب داشته باشند.
وی خاطرنشان کرد: چون افراد دارای معلولیت، ساعت‌های زیادی روی ویلچر می نشینیند، درصورتی که ویلچر کیفیت خوبی نداشت باشد، دچار انحراف ستون مهره‌ها و کمر درد می شوند.
مدیر کمپین پیگیری حقوق افراد دارای معلولیت با اشاره به چندبرابر شدن هزینه های عصا، واکر و بریس گفت: افراد دارای معلولیت به دلیل افزایش چندبرابری هزینه‌ها و گرانی، نمی توانند این تجهیزات را تهیه کنند و به علت منابع محدود بهزیستی، آنها سال‌ها پشتِ نوبت دریافت این تجهیزات می‌مانند به طورمثال اکنون فردی پنج سال است که در نوبت دریافت توالت فرنگی و ویلچر قرار دارد.
مروتی افزود: مادری که باید فرزند ۵۰ کیلویی خود را جابجا کند علاوه بر آسیب‌های روانی حتما دچار آسیب های جسمی نیز می شود و مشکلات در زمینه تجهیزات توانبخشی حاد است.

وی گفت: افراد دارای معلولیت به دلیل پشت نوبت ماندن، مجبورند از خانه بیرون نروند و تازه آنگاه که این تجهیزات را دریافت می کنند اگر پول نداشته باشند مجبورند از آنها استفاده کنند که این تجهیزات بی کیفیت، معلولیت آنها را تشدید می کند یا اینکه آنها را دچار معلولیت ثانویه می کند و اگر مقداری پول داشته باشند، تجهیزات بی کیفیت را در بازار آزاد مجبورند به فروش برسانند تا لوازم باکیفیت بخرند.
مدیر کمپین پیگیری حقوق افراد دارای معلولیت تصریح کرد: متاسفانه سمعک های بی کیفیتی از سوی بهزیستی ارائه می شود که اکثر دریافت کنندگان ، آن را می‌فروشند یا استفاده نمی‌کنند.

مروتی خاطرنشان کرد: قیمت سمعک حدود دو میلیون تومان و جنس متوسط آن، حدود هشت میلیون تومان است.

وی ادامه داد: معمولی‌ترین ویلچر ارتوپدی که به اسم بیمارستانی معروف است. قیمت های ویلچر از یک و نیم میلیون آغاز می شود و جنس قابل استفاده و استانداردش از پنج میلیون به بالا است.

مدیر کمپین پیگیری حقوق افراددارای معلولیت یادآور شد: قیمت ویلچر برقی نیز از ۱۵ میلیون تومان آغاز می‌شود و جنس متوسطش حدود ۲۰ تا ۲۵ میلیون تومان است.

مروتی اظهار داشت: بهای عصای مچی جنس متوسط از ۵۰۰ هزار تومان به بالا است. قیمت  پروتز (اندام مصنوعی) هم چون قطعاتش ساخت خارج است با توجه به تحریم ظامانه به شدت گران است.

وی ادامه داد:  از همه این اقلام فقط سمعک تحت پوشش بیمه‌شامل ارز نیمایی است که آن هم معضلات زیادی دارد.

محمد نفریه معاون امور توانبخشی سازمان بهزیستی کشور طی این هفته از انجام مکاتباتی بین وزارت تعاون و وزارت صمت برای بهره‌مندی وسایل کمک توانبخشی از ارز دولتی خبر داد.

انتهای پیام/۱۱۱